Overture / Sonnet 32 - Woods of Birnam

If thou survive my well-contented day,

When that churl Death my bones with dust shall cover

And shalt by fortune once more re-survey

These poor rude lines of thy deceased lover,

Compare them with the bett’ring of the time,

And though they be outstripped by every pen,

Reserve them for my love, not for their rhyme,

Exceeded by the height of happier men.

O!

then vouchsafe me but this loving thought:

'Had my friend’s Muse grown with this growing age,

A dearer birth than this his love had brought,

To march in ranks of better equipage:

But since he died and poets better prove,

Theirs for their style I’ll read, his for his love'.

Als je mijn goed-tevreden dag overleeft,

Wanneer die churl Dood mijn botten met stof zullen bedekken

En zal gelukkig nog een keer opnieuw onderzoeken

Deze arme, onbeschofte regels van je overleden geliefde,

Vergelijk ze met de bett'ring van die tijd,

En hoewel ze door elke pen worden overtroffen,

Reserveer ze voor mijn liefde, niet voor hun rijm,

Overtroffen door de hoogte van gelukkigere mannen.

O!

sta me dan toe, maar deze liefdevolle gedachte:

'Als de muze van mijn vriend meegroeide met deze groeiende leeftijd,

Een dierbarere geboorte dan deze die zijn liefde had gebracht,

Om te marcheren in gelederen van betere uitrusting:

Maar sinds hij stierf en dichters beter kunnen bewijzen,

Die van hen voor hun stijl zal ik lezen, van hem voor zijn liefde'.