Rest - Wolves At The Gate

May my lying down acquaint me with my grave.

From this life it will save.

I know I’m prone to sin, one day I’ll be whole.

These aching bones don’t hold my soul.

Hold my soul.

Hold my soul.

These aching bones don’t hold my soul.

Someday I will die.

I’ll rest and leave this body.

Not up in the sky,

Will you ever find me.

Someday I’ll be gone.

I’ll rest and leave this vessel.

But not here, I’m moving on.

In peace will I settle.

Oh, they’ll dig through all of the rock and stone.

With hopes of giving rest to my,

Rest to my skin, my skin and bone.

They may take this absent vessel.

They may take and put it out to sea.

Not the Atlantic or Pacific I’ll be.

I will be.

I will be.

May I never lose the heart of the restless.

When my eyes they close in death

And when my body is breathless.

May I never lose the heart of a vagrant.

When I’m buried in the depths

And when my body is vacant.

Someday I will die.

I’ll rest and leave this body.

Not up in the sky

Will you ever find me.

May my lying down acquaint me with my grave.

From this life it will save.

It is appointed once that all will expire.

To their rest or fire.

As your frailty confronts where you will attend.

Heaven or hell’s the final end.

Final end.

(Heaven or hell’s the final end.)

Someday I will die.

I’ll rest and leave this body.

Not up in the sky

Will you ever find me.

Someday I’ll be gone.

I’ll rest and leave this vessel.

But not here, I’m moving on.

I’m pressing toward the gate

And now I’m not afraid.

May I never lose the heart of the restless.

When my eyes they close in death

And when my body is breathless.

May I never lose the heart of a vagrant.

When I’m buried in the depths

And when my body is vacant.

May I never lose the heart of the restless.

We were made for eternity.

Moge mijn liggende mij kennismaken met mijn graf.

Van dit leven zal het redden.

Ik weet dat ik vatbaar ben voor zonde, op een dag zal ik heel zijn.

Deze pijnlijke botten houden mijn ziel niet vast.

Houd mijn ziel vast.

Houd mijn ziel vast.

Deze pijnlijke botten houden mijn ziel niet vast.

Op een dag zal ik sterven.

Ik zal rusten en dit lichaam verlaten.

Niet in de lucht,

Zul je me ooit vinden.

Op een dag ben ik weg.

Ik zal rusten en dit schip verlaten.

Maar niet hier, ik ga verder.

In vrede zal ik me vestigen.

Oh, ze zullen door alle rotsen en stenen graven.

Met de hoop rust te geven aan mijn,

Rust op mijn huid, mijn huid en botten.

Ze mogen dit afwezige vat meenemen.

Ze kunnen het meenemen en in zee zetten.

Ik zal niet de Atlantische Oceaan of de Stille Oceaan zijn.

Ik zal zijn.

Ik zal zijn.

Moge ik nooit het hart van de rustelozen verliezen.

Wanneer mijn ogen sluiten in de dood

En als mijn lichaam ademloos is.

Mag ik nooit het hart van een zwerver verliezen.

Als ik in de diepte ben begraven

En als mijn lichaam leeg is.

Op een dag zal ik sterven.

Ik zal rusten en dit lichaam verlaten.

Niet in de lucht

Zul je me ooit vinden.

Moge mijn liggende mij kennismaken met mijn graf.

Van dit leven zal het redden.

Het wordt benoemd zodra dat allemaal verloopt.

Naar hun rust of vuur.

Omdat je kwetsbaarheid confronteert met waar je naartoe gaat.

Hemel of hel is het laatste einde.

Definitief einde.

(Hemel of hel is het laatste einde.)

Op een dag zal ik sterven.

Ik zal rusten en dit lichaam verlaten.

Niet in de lucht

Zul je me ooit vinden.

Op een dag ben ik weg.

Ik zal rusten en dit schip verlaten.

Maar niet hier, ik ga verder.

Ik dring naar de poort

En nu ben ik niet bang.

Moge ik nooit het hart van de rustelozen verliezen.

Wanneer mijn ogen sluiten in de dood

En als mijn lichaam ademloos is.

Mag ik nooit het hart van een zwerver verliezen.

Als ik in de diepte ben begraven

En als mijn lichaam leeg is.

Moge ik nooit het hart van de rustelozen verliezen.

We zijn gemaakt voor de eeuwigheid.