Descendit Ad Inferos (The Harrowing Of Hell) - Woe of Tyrants

Free fall into black chambers

I can hear the weeping choir

I land at the gate exhausted and pained

He leaves me behind

And I view through the open door

The multitudes of those in eternal gloom

I see their faces strained in utmost fear

Staring into those fiery eyes

How did he find me?

I look around in curiosity

'Til I see footprints in the sand

Running next to a trail of tears

He came to the gateway, taking my place

Heard me crying desperation

The screaming of demons inside of the fire

Unleash upon those that will house them

Beasts turning vocal, exploding the screams

A battle that’s already won

But they will find that the brightest of fires

Cannot blot out the burn of the Son

Aware of the efforts they pose being in vain

Their anger explained

He appears in the doorway

With something under His arm

A bag overflowing with sacrifice

I could never fully comprehend

No need to escape by my own strength

As I am carried away

Flight towards the heavens with Venus in mind

Strength of a second chance

The screaming of demons inside of the fire

Unleash upon those that will house them

Beasts turning vocal exploding the screams

A battle that’s already won

But they will find that the brightest of fires

Cannot blot out the burn of the Son

Aware of the efforts they pose being in vain

Their anger explained

I look in His eyes with tears in my own

As He drops it in the ocean

Never to be seen again

Vrije val in zwarte kamers

Ik kan het huilende koor horen

Ik land uitgeput en gepijnigd bij de poort

Hij laat me achter

En ik kijk door de open deur

De menigten van degenen in eeuwige somberheid

Ik zie hun gezichten gespannen in de grootste angst

Starend in die vurige ogen

Hoe heeft hij me gevonden?

Ik kijk nieuwsgierig rond

Tot ik voetafdrukken in het zand zie

Hardlopen naast een spoor van tranen

Hij kwam naar de poort en nam mijn plaats in

Hoorde me huilen van wanhoop

Het geschreeuw van demonen in het vuur

Laat los op degenen die ze zullen huisvesten

Beesten die vocaal worden, het geschreeuw laten exploderen

Een strijd die al gewonnen is

Maar ze zullen ontdekken dat de helderste vuren

Kan de brandwond van de Zoon niet uitwissen

Zich ervan bewust dat de inspanningen die ze leveren tevergeefs zijn

Hun woede uitgelegd

Hij verschijnt in de deuropening

Met iets onder Zijn arm

Een tas vol opoffering

Ik heb het nooit helemaal kunnen begrijpen

Ik hoef niet op eigen kracht te ontsnappen

Als ik word meegesleept

Vlucht naar de hemel met Venus in gedachten

Sterkte van een tweede kans

Het geschreeuw van demonen in het vuur

Laat los op degenen die ze zullen huisvesten

Beesten die vocaal worden en het geschreeuw laten exploderen

Een strijd die al gewonnen is

Maar ze zullen ontdekken dat de helderste vuren

Kan de brandwond van de Zoon niet uitwissen

Zich ervan bewust dat de inspanningen die ze leveren tevergeefs zijn

Hun woede uitgelegd

Ik kijk in zijn ogen met tranen in de mijne

Terwijl Hij het in de oceaan laat vallen

Om nooit meer gezien te worden