Break The Fangs Of The Wicked - Woe of Tyrants

The darkness will not subside

Hands are reaching at the footsteps

Stumbling in the night

The stars can light the way

Countless eyes ablaze

A lamp shining truth

In a corner, roaches claim the kingdom

They scatter in the light

With cloak of dark words

They wage this fight

Across the room is justice

The love for which we stand

It will break the fangs of wicked men

And crush in it’s hand

One truth remains in mind

This place is not our home

With every shout we waste

With every new disgrace

This land will rot and turn to sand

But are we of mind to receive a salutation?

The knock on the door, the cell decays away

Into a swirl of scarlet disarray

A moment to catch our breath

And begin to fly away far, fly free

Amazed eyes approved this

Embarrassed, nobles turned away

Victims, young men screaming

For it’s for this in which we’ve prayed

For those who can’t fight

For those who won’t fight

Find strength within

Through the love of one

Bonded in chains

Which spark as they’re broken

Sanctified will march

The night is quiet, dew laden branches extend

Lies of a verdict brewing within

Hearts go out to the tortured ones

Seeking out the sun

Hold on through the darkened times

Reviving as heroes do rise

Over top the kings, screaming alive

Set fire to the night

Beyond this great escape

Where the darkness cannot go

They’ve preyed on those who can’t fight

On those who won’t fight

We’ve prayed for light on this

De duisternis zal niet verdwijnen

Handen reiken bij de voetstappen

Struikelen in de nacht

De sterren kunnen de weg verlichten

Talloze ogen in vuur en vlam

Een lamp die de waarheid schijnt

In een hoek claimen kakkerlakken het koninkrijk

Ze verspreiden zich in het licht

Met een mantel van duistere woorden

Ze voeren deze strijd

Aan de andere kant van de kamer is gerechtigheid

De liefde waarvoor we staan

Het zal de hoektanden van slechte mannen breken

En verpletteren in zijn hand

Eén waarheid blijft in gedachten

Deze plaats is niet ons thuis

Met elke schreeuw die we verspillen

Met elke nieuwe schande

Dit land zal rotten en in zand veranderen

Maar zijn we van plan om een ​​aanhef te ontvangen?

De klop op de deur, de cel vergaat weg

In een werveling van scharlaken wanorde

Even een moment om op adem te komen

En begin ver weg te vliegen, vlieg vrij!

Verbaasde ogen keurden dit goed

Beschaamd, edelen wendden zich af

Slachtoffers, schreeuwende jonge mannen

Want hier hebben we voor gebeden

Voor degenen die niet kunnen vechten

Voor degenen die niet willen vechten

Vind kracht in jezelf

Door de liefde van één

Verbonden in kettingen

Welke vonk als ze kapot zijn?

Geheiligde zal marcheren

De nacht is stil, met dauw beladen takken strekken zich uit

Leugens van een vonnis brouwen binnen

Harten gaan uit naar de gekwelden

Op zoek naar de zon

Houd vol door de donkere tijden

Herleven als helden opstaan

Bovenop de koningen, levend schreeuwend

Steek de nacht in brand

Voorbij deze grote ontsnapping

Waar de duisternis niet kan gaan

Ze hebben gejaagd op degenen die niet kunnen vechten

Op degenen die niet willen vechten

We hebben hier om licht gebeden