The Captain's Log - Winter's Verge

Tired and sleepless, my crewmen and I*

Have sailed for a year, the new land to find

We fought with the sea, we came close to die

We prayed just to breathe, for that longing night

Today Mother Nature has answered our call

The thunder and lightning has died down and gone

And just when the mist was clearing away

We saw the black sails, now just coming our way

And so this is my final log, I stand with her alone, our very darkest hour

My endless passion for the sea, has brought this end for me, and now I die a

captain proud

The black sails are gaining on us, they have speed

«All hands on deck, cut and run, sail east»

But fate didn’t smile to us on that day

The wind was against us, we had hell to pay

The first cannon fire had shattered our bow

The second then smashed the deck of the boat

The shot that destroyed us cracked the starboard

My hope then was flying with the men overboard

Raiders, carnage, face me from all sides

I plead for mercy, let me die in pride

I beg you please, just let me die in pride

Now, as death ascends, here I stand

I do not fear this end, and now as time, just fades away

I bid farewell, these are my final words

My spirit will not die, I sail beyond this earth

To new seas, horizons, a captain once again

Moe en slapeloos, mijn bemanningsleden en ik*

Heb een jaar gevaren, het nieuwe land om te vinden

We vochten met de zee, we kwamen dicht bij de dood

We baden om te ademen, voor die verlangende nacht

Vandaag heeft Moeder Natuur onze oproep beantwoord

De donder en bliksem is gedoofd en weg

En net toen de mist optrok

We zagen de zwarte zeilen, die nu net onze kant op komen

En dus dit is mijn laatste log, ik sta alleen met haar, ons allerdonkerste uur

Mijn eindeloze passie voor de zee heeft dit einde voor mij gebracht, en nu sterf ik een

kapitein trots

De zwarte zeilen winnen ons, ze hebben snelheid

«Alle hens aan dek, cut and run, zeil naar het oosten»

Maar het lot lachte ons die dag niet toe

De wind was tegen ons, we moesten betalen

Het eerste kanonvuur had onze boog verbrijzeld

De tweede sloeg toen het dek van de boot kapot

Het schot dat ons vernietigde, brak stuurboord

Mijn hoop was toen met de mannen overboord te vliegen

Raiders, bloedbad, kijk me van alle kanten aan

Ik smeek om genade, laat me in trots sterven

Ik smeek je alsjeblieft, laat me alsjeblieft in trots sterven

Nu, terwijl de dood opstijgt, hier sta ik

Ik ben niet bang voor dit einde, en nu, als de tijd, vervaagt gewoon

Ik neem afscheid, dit zijn mijn laatste woorden

Mijn geest zal niet sterven, ik zeil voorbij deze aarde

Naar nieuwe zeeën, horizonten, opnieuw een kapitein