To You I Sail Tonight - Winter's Verge

Fading light from your memory still stays

In my heart, your smile still remains

Empty words in the book of my life

As the tears from your eyes paint my mind

Seven months from the day you are gone

It’s like seven hundred years, seven life times ago,

If there was a way, I would bring you to me,

Through hellfire and brimstone, at the ends of the seas

What must it take for the dead to revive?

Where should I go and what must I give?

An old man of wisdom who knows about death and rebirth

Will tell me the answers for the riddles I search

«Deep in the seas where the dark water lays,

North from the islands of mist and of rain,

Behind the straight line where the sun hides to rest,

There is the kingdom you crave of the dead.»

I hear your voice and my heart grows stronger,

I feel your soul and my tears run dry,

I see your face at the edge of the horizon,

To you my love, I Sail Tonight

Lightning and thunder — I’m trapped in a storm

Captured by chains of water and foam

The rain and the sea, my true enemy

The anger of nature that stands in my way

I struggle for you, to look into your eyes

You are the color of the tears that I cry

When I look in the water, reflections are dark,

Dark like the tears of my tired aching heart

I hear your voice and my heart grows stronger,

I feel your soul and my tears run dry,

I see your face at the edge of the horizon,

To you my love, I Sail Tonight

What force is this that commands the seas?

What hell has broken loose?

What demon is this?

My fear and my pain will not go in vain,

Our love is strong, it lights my way…

I hear your voice and my heart grows stronger,

I feel your soul and my tears run dry,

I see your face at the edge of the horizon,

To you my love, I Sail Tonight

Het vervagende licht uit je geheugen blijft nog steeds

In mijn hart is je glimlach nog steeds aanwezig

Lege woorden in het boek van mijn leven

Zoals de tranen uit je ogen mijn geest schilderen

Zeven maanden vanaf de dag dat je weg bent

Het is als zevenhonderd jaar, zeven levens geleden,

Als er een manier was, zou ik je naar me toe brengen,

Door hellevuur en zwavel, aan het einde van de zeeën

Wat is er nodig om de doden te doen herleven?

Waar moet ik heen en wat moet ik geven?

Een oude man van wijsheid die weet van dood en wedergeboorte

Zal me de antwoorden vertellen voor de raadsels die ik zoek

«Diep in de zeeën waar het donkere water ligt,

Ten noorden van de eilanden van mist en regen,

Achter de rechte lijn waar de zon zich verschuilt om te rusten,

Er is het koninkrijk waar je naar verlangt van de doden.»

Ik hoor je stem en mijn hart wordt sterker,

Ik voel je ziel en mijn tranen drogen op,

Ik zie je gezicht aan de rand van de horizon,

Aan jou mijn liefde, ik zeil vanavond

Bliksem en donder — ik zit vast in een storm

Gevangen door ketens van water en schuim

De regen en de zee, mijn ware vijand

De woede van de natuur die me in de weg staat

Ik strijd voor je, om in je ogen te kijken

Jij bent de kleur van de tranen die ik huil

Als ik in het water kijk, zijn de reflecties donker,

Donker als de tranen van mijn vermoeide, pijnlijke hart

Ik hoor je stem en mijn hart wordt sterker,

Ik voel je ziel en mijn tranen drogen op,

Ik zie je gezicht aan de rand van de horizon,

Aan jou mijn liefde, ik zeil vanavond

Welke kracht is dit die de zeeën beheerst?

Welke hel is er losgebroken?

Welke demon is dit?

Mijn angst en mijn pijn zullen niet tevergeefs zijn,

Onze liefde is sterk, het verlicht mijn weg...

Ik hoor je stem en mijn hart wordt sterker,

Ik voel je ziel en mijn tranen drogen op,

Ik zie je gezicht aan de rand van de horizon,

Aan jou mijn liefde, ik zeil vanavond