Vaunting Veins - Wilderun

Carve the fire into your skin

Stitch the wounds revealing the sin

Waiting in the sky is the wisdom of the ages

Freedom’s ignorant realm

Clear the thoughts addressing your heart

While rage and honor tear your apart

Look beyond the clouds

With your troubles left behind you

I can lead you

Charging, bloody

Crimson red

Hollow, shameful

Leave them dead

Nightfall draws ever near

In the silence all you can hear

Is pride’s heartless whimper

As your purpose falls away

But hold your ground and wait

Shadows creep in forest below

The sun has set, no light left to show

The memory to bridge

This purpose to your home

The cracking glow unknown

At the sound of war, when blood boils to a flame

Does your spirit die?

When the frost of your truth has melted away

Vaunting veins will redden the night

Your ghost charges forth

Vaunting veins will redden the night

Your heart still breathes in the north

You long to see this enemy

As a mirror into your soul

A worthy adversary wearing the badge

Of his strength for all to know

But his heart is buried deep in his eyes

His purpose locked within his mind

You fear the power his clarity can find

Fall to your knees

You bored and reckless man

Why have you taken the lifes of

Those who choose to walk the path of light

Men — But can you tell which is your foe

Blood — It flows in rivers on the ground below

Wind — The wind is howling past your ear

Now — Your final battle drawing near

The despair of the voices from my home

Fills the air

Was love not enough?

Were they not enough?

Screams of sorrow, longing for my land

Sanguine pride flows down my hand

Wounds to guide my way eternally

My fire stains the earth

Snijd het vuur in je huid

Naai de wonden en onthult de zonde

Wachten in de lucht is de wijsheid van alle tijden

Het onwetende rijk van de vrijheid

Wis de gedachten die je hart aanspreken

Terwijl woede en eer je verscheuren

Kijk verder dan de wolken

Met je problemen achter je gelaten

Ik kan je leiden

Opladen, verdomme

Karmozijnrood

Hol, beschamend

Laat ze dood

Het vallen van de avond komt steeds dichterbij

Alles wat je kunt horen in de stilte

Is het harteloze gejammer van trots?

Als je doel wegvalt

Maar houd voet bij stuk en wacht

Schaduwen kruipen in het bos hieronder

De zon is onder, er is geen licht meer om te laten zien

Het geheugen om te overbruggen

Dit doel voor uw huis

De krakende gloed onbekend

Bij het geluid van oorlog, wanneer bloed kookt tot een vlam

Sterft je geest?

Wanneer de vorst van jouw waarheid is weggesmolten

Opschepperige aderen zullen de nacht rood worden

Je geest stormt voort

Opschepperige aderen zullen de nacht rood worden

Je hart ademt nog steeds in het noorden

Je verlangt ernaar om deze vijand te zien

Als een spiegel in je ziel

Een waardige tegenstander die de badge draagt

Van zijn kracht voor iedereen om te weten

Maar zijn hart is diep in zijn ogen begraven

Zijn doel opgesloten in zijn geest

Je bent bang voor de kracht die zijn helderheid kan vinden

Op je knieën vallen

Jij verveelde en roekeloze man

Waarom heb je het leven genomen van?

Degenen die ervoor kiezen om het pad van het licht te bewandelen

Mannen — Maar kun je zien wat je vijand is?

Bloed — Het stroomt in rivieren op de grond beneden

Wind — De wind giert langs je oor

Nu — Uw laatste strijd nadert

De wanhoop van de stemmen uit mijn huis

Vult de lucht

Was liefde niet genoeg?

Waren ze niet genoeg?

Geschreeuw van verdriet, verlangend naar mijn land

Sanguinische trots stroomt langs mijn hand

Wonden om mijn weg voor altijd te leiden

Mijn vuur maakt vlekken op de aarde