And so Opens the Earth (Ash Memory Part I) - Wilderun

After years of hiding in the dark

A sound is heard and the shadow is pulled apart

Just a whisper, just a fading song

A prey to capture before its voice is gone

I’ve scorched this land with the blood of my past

So nothing left breathing is ever able to last

I will drop all the riches I hold

To seek the candle that lights in the winter’s cold

From the woods you crawled a life ago

Here you swore you’d stay

The mountain pass is marked with the very same stone

But the leaves have fallen, the trail is overgrown

I will forge ahead with the strength that I steal

From a false remembrance, from a time that wasn’t real

Look back home before you go

It will soon be lost

And only when the last memory has burned

Will I believe a lesson has been learned

In the ashes I’ll trace a map to guide me far

Not knowing that life still flows

Its soul becomes a scar

And if we stand

Choice laughs in our face

So we will go

And trust that something’s changed

So the last wound mends

So the earth opens

Na jaren van verbergen in het donker

Er is een geluid te horen en de schaduw wordt uit elkaar getrokken

Gewoon een fluistering, alleen een vervagend nummer

Een prooi om te vangen voordat zijn stem weg is

Ik heb dit land verschroeid met het bloed van mijn verleden

Dus niets dat nog ademt, houdt het ooit vol

Ik zal alle rijkdom die ik bezit laten vallen

Om de kaars te zoeken die oplicht in de kou van de winter

Uit het bos dat je een leven geleden kroop

Hier heb je gezworen dat je zou blijven

De bergpas is gemarkeerd met dezelfde steen

Maar de bladeren zijn gevallen, het pad is overwoekerd

Ik zal doorgaan met de kracht die ik steel

Uit een valse herinnering, uit een tijd die niet echt was

Kijk terug naar huis voordat je gaat

Het gaat binnenkort verloren

En pas als de laatste herinnering is gebrand

Zal ik geloven dat er een les is geleerd?

In de as zal ik een kaart traceren om me ver te leiden

Niet wetende dat het leven nog steeds stroomt

Zijn ziel wordt een litteken

En als we staan?

Keuze lacht ons in het gezicht uit

Dus we gaan

En vertrouw erop dat er iets is veranderd

Dus de laatste wond geneest

Dus de aarde gaat open