Statera - Włodi, Pezet

Stawiam na bity jakich sytuacja wymaga

Za dekadą dekada, płonę i litery składam

Równowaga, skręt mi w tym pomaga

Gra ohydnie śmieszna jest jak buty balenciaga

Wsiadam do czarnego vana, mamy w planach klip i epkę

Mamy znacznie więcej, podnoszę poprzeczkę

Dopóki ktoś przy mnie musi czuć się bezpiecznie

Moja ekipa — choć nieliczna, to zacna

Moja muzyka — choć uliczna, to światła

Moja używka tak potocznie to trawka

Ksywka to marka, broń - kartka i sarkazm

Wciąż wracam, by wyjechać

Gdy chadzam po ulicach, wciąż żel mam w podeszwach

Wciąż z tytoniem nie mieszam

Wciąż wzmacniam się duchowo, pisząc o przyziemnych rzeczach

Przecież tyle już zrobiłem, żeby było lepiej

Wciąż nie znalazłem czegoś, co by było lekiem

Jestem tylko człowiekiem i wciąż szukam drogi

Na pewno nie jest nią ta scena, ani forsa, ani samochody

Chciałem mieć samą słodycz w życiu i sam ją zdobyć

Ale smak ma całkiem gorzki, tak jak pokruszone proszki

Zaczerpnąć życia jak źródlanej wody — pełną garścią

Wciąż o tym myślę, kiedy ciężko jest mi zasnąć

I mylą mnie z gwiazdą… to chyba przez to miasto

Wciąż nie zdobyłem jeszcze tego, co ma wartość

Więc, póki żyję, może Boże dasz mi jeszcze szanse?

Oczy otwarte, chcę stoczyć jeszcze jedną walkę

Choć gra jest śmieszna, coś jak groteska

Biorę długopis i przelewam to na kartkę znów

Bo, tam gdzie mieszkam, bliscy chcą mego szczęścia

I czeka na mnie córeczka, a nie wódeczka, ani żaden rum

Ik wed op de stukjes die de situatie vereist

Over een decennium, een decennium, verbrand en vouw ik brieven

Balans, de twist helpt mij daarbij

Het spel is afschuwelijk grappig als balenciaga-schoenen

Ik stap in een zwart busje, we hebben een video en een EP gepland

We hebben veel meer, en ik leg de lat hoger

Zolang iemand bij mij zich veilig moet voelen

Mijn team - hoewel klein, nobel

Mijn muziek - straatverlichting echter

Mijn stimulerend middel is gras

Een bijnaam is een merk, een wapen is een kaart en sarcasme

Ik blijf terugkomen om te vertrekken

Ik heb nog steeds gel in mijn zolen als ik over straat loop

Ik mix nog steeds niet met tabak

Ik bekrachtig mezelf nog steeds spiritueel door over alledaagse dingen te schrijven

Ik heb tenslotte al zoveel gedaan om het beter te maken

Ik heb nog steeds niets gevonden om te genezen

Ik ben ook maar een mens en ik ben nog steeds op zoek naar een manier

Het is zeker niet deze scène, en noch het geld, noch de auto's

Ik wilde alleen zoetheid in mijn leven hebben en het zelf krijgen

Maar de smaak is behoorlijk bitter, zoals gemalen poeders

Krijg leven als bronwater - een handvol

Ik denk er nog steeds aan als ik moeilijk in slaap kan komen

En ze zien me aan voor een ster... Ik denk dat het door deze stad komt

Ik heb nog steeds niet wat het waard is

Dus terwijl ik leef, geeft God me misschien nog een kans?

Ogen open, ik wil nog een gevecht hebben

Hoewel het spel grappig is, zoiets als grotesk

Ik pak mijn pen en giet hem weer op het papier

Want waar ik woon, willen mijn familieleden mijn geluk

En een dochtertje wacht op me, geen wodka of rum