Niedopowiedzenia - Czarny HIFI, Pezet

Zazwyczaj to zaczyna się przypadkiem, patrzysz na mnie

Jakoś ukradkiem i nieznacznie nic nie znaczysz dla mnie

Jeszcze, choć mieszkamy w jednym mieście to

Wcale się nie znamy, przedstawiają nas znajomi wreszcie

Rzucasz krótki uśmiech, ja — piję wódki łyk i

Przez chwilę, zanim usnę myślę «z kimś już mógłbym być» i

Chwilę później wpadasz na mnie w przedpokoju

Twoje oczy trochę smutne chyba patrzą prosto w moje i

Nic nie mówisz znów, ja milczę też, ale oboje

Mówimy «chyba chcę, lecz wybacz, wiesz, trochę się boję» i

Chyba śnię gdy zanim wyjdziesz, rzucasz mi «dobranoc» i

Widzę w Twojej twarzy, ktoś Cię wcześniej mocno zranił i

Tak zanim się poznamy domyślamy się, co

To drugie ma na myśli przez ten pierwszy miesiąc i

Z tych niedopowiedzianych spojrzeń, gestów i słów

Rodzi się zainteresowanie, by czas zepsuć to mógł

Czas nieubłaganie mija, znasz mnie kilka lat już

Tłumaczymy sobie, że dziś wszyscy żyją tak tu

Myląc brak słów z całkowitym zrozumieniem

Mijam Cię zazwyczaj w drzwiach, chyba patrzysz prosto w ziemię

Chowasz głowę w piach, to strach przed porzuceniem

Mówisz coś, że to nie tak, że Tobie brak jest czegoś, czego nie wiem

Rozmawiamy rzadziej, częściej to milczenie

Wreszcie krzyczysz coś o niczym, co naprawdę ma znaczenie

Wracasz z pracy późno, ja znów muszę wyjść i

Rzucasz luźno «no to trudno», co to znaczy to wiesz tylko Ty i

Przykro mi, że znów się mijam z Tobą, dziś Ty wyszłaś

Przypominam sobie, jak lubiłem się Ciebie domyślać

Ta iskra chyba znikła, magia prysła dzisiaj

Boję się zapytać, co to znaczy, gdy oddychasz i

Odpycha nas w nas nawzajem dziś to samo

Co nas przyciągało i to było za mało

To kolejna próba, których dużo było w sumie

A w naszym przypadku jednej rzeczy nie rozumiem

To te same myśli, ale inny sens wynika

Zawsze kiedy chcę się związać z kimś, mam z tym przypał

Raz bliżej, raz dalej, za dużo przepychanek

Wrogie spojrzenia, nikt nie jest ideałem

Ja i Ty ubierzmy dziś to w proste słowa

I ustalmy to by uniknąć rozczarowań

Meestal begint het per ongeluk, je kijkt me aan

Op de een of andere manier beteken je heimelijk en een beetje niets voor mij

Maar hoewel we in één stad wonen, is het dat wel

We kennen elkaar helemaal niet, onze vrienden stellen ons eindelijk voor

Je gooit een korte glimlach, ik - ik neem een ​​slokje wodka en

Even, voordat ik in slaap val, denk ik: "Ik zou al bij iemand kunnen zijn" en

Even later kom je mij tegen in de gang

Ik denk dat je een beetje verdrietige ogen recht in de mijne kijken en

Je zegt niets meer, en ik ook niet, maar jullie allebei

We zeggen: "Ik denk dat ik het wil, maar vergeef me, weet je, ik ben een beetje bang" en

Ik denk dat ik droom wanneer je me "welterusten" geeft voordat je uitgaat en

Ik kan aan je gezicht zien dat iemand je eerder pijn heeft gedaan en

Dus voordat we elkaar leren kennen, raden we wat

Dit laatste wordt bedoeld met deze eerste maand en

Van deze onuitgesproken blikken, gebaren en woorden

Interesse is geboren dat de tijd het kan bederven

De tijd gaat onverbiddelijk voorbij, je kent me al een aantal jaren

We leggen onszelf uit dat tegenwoordig iedereen hier zo leeft

Geen woorden verwarren met volledig begrip

Ik passeer je meestal bij de deur, ik denk dat je rechtstreeks naar de grond kijkt

Je steekt je kop in het zand, het is verlatingsangst

Je zegt iets, het is niet dat je iets mist dat ik niet weet

We praten minder vaak, vaker is het stilte

Je schreeuwt eindelijk iets over niets dat er echt toe doet

Je komt laat terug van je werk, ik moet weer weg en

Je gooit losjes "nou dat is moeilijk", wat het betekent, alleen jij weet en

Het spijt me je weer te moeten missen, vandaag ben je vertrokken

Ik weet nog hoe ik je graag raadde

Die vonk lijkt verdwenen, de magie is weg vandaag

Ik durf niet te vragen wat het betekent als je ademt en...

We worden vandaag in ons afgestoten door hetzelfde

Wat trok ons ​​aan en dat was niet genoeg

Dit is weer een poging, waarvan er veel in totaal waren

En in ons geval is er één ding dat ik niet begrijp

Dit zijn dezelfde gedachten, maar er volgt een andere betekenis

Wanneer ik een relatie met iemand wil, heb ik er een passie voor

Een keer dichterbij, een keer verder, te veel handgemeen

Vijandige blikken, niemand is perfect

Jij en ik, laten we het vandaag in eenvoudige woorden zeggen

En laten we het oplossen om teleurstelling te voorkomen