Моя звезда - Вячеслав Бутусов, Deadушки

моя звезда всегда со мной

моя звезда горит внутри

и говорит мне подожди

постой чуть-чуть, еще немного

нам предстоит неблизкая дорога

моя звезда звучит в ночи

ее огонь во мне пылает,

но свет ее не озаряет

лучи звезды меня не греют

она ведет меня на крайний север

и никогда не скажет «да»

не понадеется на чудо

не подарит капли света

никому не даст тепла

и я люблю ее за это

и я люблю ее за это,

но моя звезда мне безответна

звезда блестит в моей груди

она рискует круг за кругом

мы летим вдвоем

поем о том, о сем

о том как проплываем крайний север

и все тюлени, все киты

звезду завидев, горько плачут

она не греет никого

она не светит никому

она приводит всех к заветной цели

и говорит «прости, прощай

я покидаю этот край»

и повторяет каждый раз один и тот же свой рассказ

как улетает от меня

и покидает навсегда

вот так моя звезда меня хоронит

mijn ster is altijd bij mij

mijn ster brandt van binnen

en zegt me te wachten

blijf een beetje, nog een beetje meer

we hebben nog een lange weg te gaan

mijn ster klinkt in de nacht

haar vuur brandt in mij,

maar het licht verlicht haar niet

de stralen van de ster verwarmen me niet

ze leidt me naar het hoge noorden

en zeg nooit ja

vertrouw niet op een wonder

zal geen druppel licht geven

zal niemand warmte geven

en daarom hou ik van haar

en daarom hou ik van haar,

maar mijn ster is niet te beantwoorden voor mij

een ster schijnt in mijn borst

ze neemt risico's rond en rond

we vliegen samen

zingen over dit en dat

over hoe we het uiterste noorden bevaren

en alle zeehonden, alle walvissen

een ster zien, bitter huilen

ze verwarmt niemand

ze schijnt op niemand

ze leidt iedereen naar het gekoesterde doel

en zegt "het spijt me, tot ziens"

Ik verlaat deze regio"

en herhaalt elke keer hetzelfde verhaal

hoe het van me weg vliegt

en gaat voor altijd weg

dit is hoe mijn ster me begraaft