Облака - Виталий Аксёнов

Я к тебе приду, я тебя возьму за руку,

Мы пойдём с тобой, мы пойдем вдвоём за реку.

Глянь, как все цветёт, все тебя ждёт, дожидается,

Все тебе цветы, птицы и река улыбаются,

Посмотри, вокруг сказочный луг с узорами,

Я в эти ковры собирал цветы с зорями.

Попросил у птиц небесную высь синюю —

Это мой подарок за твою любовь сильную.

А над нами, а над нами облака,

А под нами, а под нами луга

Я бегу, бегу к любимой по лугам,

А в глазах её плывут облака…

Руки протяни, да глаза сомкни и пойдем:

Пусть твою ладонь родники умоют серебром.

Глянь, — бабочки-народ просят в хоровод, — не откажи,

Они тебя так ждали, платье подбирали с той весны.

Попросил я пчёл, вроде ни о чём, соберите мёд,

Цветочный, луговой, горный, полевой для неё,

Чтобы на губах, на твоих устах с радостью

Вся моя любовь навсегда легла сладостью.

А над нами, а над нами облака,

А под нами, а под нами луга

Я бегу, бегу к любимой по лугам,

А в глазах её плывут облака.

Посмотри скорей: верхушки тополей шепчутся.

О тебе и мне слухами они тешатся.

Ветры понесут, быстро разнесут сплетнями,

О тебе и мне птицы пропоют песнями.

Что же, пускай поют, всё давно уж тут венчано —

Меня любит самая, самая лучшая женщина!!!

Глянь, лебеди платье несут бело-небесное,

Я знаю, ты будешь самой красивою невестою!

А над нами, а над нами облака,

А под нами, а под нами луга

Я бегу, бегу к любимой по лугам,

А в глазах её плывут облака.

А над нами, а над нами облака,

А под нами, а под нами луга

Я бегу, бегу к любимой по лугам,

А в глазах её плывут облака.

А в глазах у нас плывут облака.

Ik zal naar je toe komen, ik zal je bij de hand nemen,

We gaan met je mee, we gaan samen de rivier over.

Kijk hoe alles bloeit, alles wacht op jou, wachtend,

Alle bloemen, vogels en de rivier glimlachen naar je,

Kijk, er is een fantastische weide met patronen eromheen,

Ik verzamelde bloemen met dageraad in deze tapijten.

Ik vroeg de vogels om blauwe luchten -

Dit is mijn geschenk voor jouw sterke liefde.

En boven ons, en boven ons zijn wolken,

En onder ons, en onder ons weiden

Ik ren, ik ren naar mijn geliefde door de weilanden,

En wolken drijven in haar ogen...

Strek je handen uit, sluit je ogen en laten we gaan:

Laat de veren je hand wassen met zilver.

Kijk, - de vlinders - mensen vragen om een ​​rondedans, - weiger niet,

Ze hebben zo op je gewacht, dat ze de jurk van dat voorjaar hebben opgehaald.

Ik vroeg de bijen, als over niets, honing verzamelen,

Bloem, weide, berg, veld voor haar,

Zodat op je lippen, op je lippen met vreugde

Al mijn liefde lag voor altijd in zoetheid.

En boven ons, en boven ons zijn wolken,

En onder ons, en onder ons weiden

Ik ren, ik ren naar mijn geliefde door de weilanden,

En wolken drijven in haar ogen.

Kijk snel: de toppen van de populieren fluisteren.

Ze vermaken zich met geruchten over jou en mij.

De wind zal dragen, snel verspreid door roddels,

De vogels zullen liedjes zingen over jou en mij.

Nou, laat ze zingen, alles is hier al lang gekroond -

Ik hou het meest van de beste vrouw!!!

Kijk, de zwanen dragen een wit-hemelse jurk,

Ik weet dat je de mooiste bruid zult zijn!

En boven ons, en boven ons zijn wolken,

En onder ons, en onder ons weiden

Ik ren, ik ren naar mijn geliefde door de weilanden,

En wolken drijven in haar ogen.

En boven ons, en boven ons zijn wolken,

En onder ons, en onder ons weiden

Ik ren, ik ren naar mijn geliefde door de weilanden,

En wolken drijven in haar ogen.

En wolken drijven in onze ogen.