Костры - Виконт

Видишь, как вдали горит закат,

Отдаляясь от земли чужой.

Дивный свет плавит взгляд

И дурманит, словно боль.

Бьёт набат, лают псы,

И разносит эхо вороньё -

За чертой костры

И ленты дорог

Никогда не знать, что будит кровь,

Предрекал мне небосвод

Душный мир - мой покров,

Но я дрался, курс вперёд.

И закат рвёт узлы

На которых держит мир чужой

Я зажёг костры

Я иду домой.

Дороги открыты -

Край героев новых и богов ждёт.

Страхом забытым

Прах и пламя на пути моём.

Прочь!

Эй, духи стен,

Расскажите, кто я?

И что в замен

Даст сей мир изгою.

Пламенем объяты кисти рук

И пылает жаром мозг

Здесь закат, свет вокруг

Боль проходит плоть насквозь.

Отыскав все мосты,

Я сгораю и рождаюсь вновь.

Пусть горят костры!

Пусть пылает кровь!

Я здесь всего лишь гость

Ярость и боль - мой флаг

Я примеряю злость

В этих вселенных, как щепку, меня кидает во мрак

Край героев новых и богов ждёт.

Страхом забытым

Прах и пламя на пути моём.

Прочь!

Эй, духи стен,

Расскажите, кто я?

И что в замен

Даст сей мир изгою.

Край героев новых и богов ждёт.

Страхом забытым

Прах и пламя на пути моём.

Эй, духи стен,

Расскажите, кто я?

И что в замен

Даст сей мир изгою.

Край героев новых ждёт!

Пусть закат с собой возьмёт!

Zie hoe de zonsondergang in de verte brandt,

Weggaan uit een vreemd land.

Prachtig licht smelt de look

En bedwelmt als pijn.

Het alarm klinkt, de honden blaffen,

En de kraai echoot -

Voorbij het vuur

En linten van wegen

Weet nooit wat het bloed wakker maakt

De lucht voorspelde me

De benauwde wereld is mijn dekmantel,

Maar ik vocht, koers vooruit.

En de zonsondergang verscheurt de knopen

Op die houdt de wereld van een vreemdeling

Ik heb de vuren aangestoken

Ik ga naar huis.

Wegen open -

Het land van nieuwe helden en goden wacht op je.

Vergeten door angst

Stof en vuur op mijn pad.

Weg!

Hey muurgeesten

Vertel me wie ben ik?

En wat in ruil?

Geef deze wereld aan een verschoppeling.

Handen in vlammen gehuld

En de hersenen branden van de hitte

Hier is de zonsondergang, het licht is rond

Pijn gaat dwars door het vlees.

Alle bruggen vinden

Ik heb een burn-out en ik ben opnieuw geboren.

Laat de vuren branden!

Laat het bloed branden!

Ik ben hier maar een gast

Woede en pijn zijn mijn vlag

Ik probeer woede

In deze universums, als een chip, werpt het me in de duisternis

Het land van nieuwe helden en goden wacht op je.

Vergeten door angst

Stof en vuur op mijn pad.

Weg!

Hey muurgeesten

Vertel me wie ben ik?

En wat in ruil?

Geef deze wereld aan een verschoppeling.

Het land van nieuwe helden en goden wacht op je.

Vergeten door angst

Stof en vuur op mijn pad.

Hey muurgeesten

Vertel me wie ben ik?

En wat in ruil?

Geef deze wereld aan een verschoppeling.

Het land van nieuwe helden wacht!

Laat de zonsondergang met je meegaan!