Il tempo del cerchio - Veratrum

Il tempo del cerchio ritornerà

Risorgerà dalle sabbie

Il tempo del cerchio ritornerà

Risorgerà dalle tombe

Tutto quanto è bello facemmo con gli dei

Con loro noi Caldei sanciamo l’alleanza

Al mio corpo tu non ti devi avvicinare

Non mi devi precedere o seguire

Dove sono io tu non ti devi sedere

In casa mia tu non puoi entrare

Ho capito che osservo gli astri

Perché guardare giù mi causa angoscia

Studio gli antichi scritti

Per stringer le braccia del tempo

Acque di vita e di miseria

Cerco simboli antichi dentro di voi

E mi sembra di scorgere nuovi colori

Che mi causano insonnia ed isteria

Uomini passano ed altri sono già passati

In questo spazio di verde e poi il deserto

Gli allievi scorgono il vecchio che c'è in me

Mentre io ripenso al mio maestro che diceva che

Il tempo del cerchio ritornerà

Risorgerà dalle sabbie

Il tempo del cerchio ritornerà

Risorgerà dalle tombe

Chissà da quanto non esco da qui

Ricordo a stento il nome del re

Ogni tanto vengon presenze oscure

Che passano da me mai stanche

Cadranno i secoli e tutte le città

Il fiume di Ishtar si secca già

Nel suo letto erigiamo con soddisfazione

Un tempio alla non-resurrezione

Sarò molto lieto di accomodarmi a Kutu ed inoltre

Ti confesso di essere curioso

Di aprire quelle porte e di cercar la profezia

Che di certo ci deve essere ma che qui però non c'è

De kringtijd keert terug

Hij zal opstaan ​​uit het zand

De kringtijd keert terug

Hij zal opstaan ​​uit de graven

Alles wat mooi is, hebben we met de goden gedaan

Met hen sluiten wij Chaldeeën de alliantie

Je mag niet in de buurt van mijn lichaam komen

Je hoeft me niet voor te gaan of te volgen

Waar ik ben, moet je niet gaan zitten

Je mag mijn huis niet in

Ik begreep dat ik de sterren observeer

Omdat naar beneden kijken me pijn bezorgt

Ik bestudeer de oude geschriften

Om de armen van de tijd vast te houden

Wateren van leven en ellende

Ik ben op zoek naar oude symbolen in jou

En ik denk dat ik nieuwe kleuren zie

Waardoor ik slapeloosheid en hysterie krijg

Mannen passeren en anderen zijn al geslaagd

In deze groene ruimte en dan de woestijn

De studenten zien de oude man in mij

Terwijl ik terugdenk aan mijn leraar die dat zei

De kringtijd keert terug

Hij zal opstaan ​​uit het zand

De kringtijd keert terug

Hij zal opstaan ​​uit de graven

Wie weet hoe lang ik hier niet weg ben geweest

Ik herinner me amper de naam van de koning

Soms komen er duistere aanwezigheden

Die voorbij komen, nooit moe

De eeuwen en alle steden zullen vallen

De rivier de Ishtar staat al droog

In zijn bed gaan we tevreden rechtop staan

Een tempel voor niet-opstanding

Ik zal heel blij zijn om mezelf te huisvesten in Kutu en daarbuiten

Ik geef toe dat ik nieuwsgierig ben

Om die deuren te openen en de profetie te zoeken

Die zeker bestaat, maar niet hier is