Bu Son Olsun - Velet

Zora gelen acılarım dile dolanır

Bu karanlık odalarım benim acıma sobadır

Biter mi?

Beteri bende

Bana bitmemiş hikaye söyle

Susarım dilime çöl değsin, tek göz yaşımla bir çöle bedeldim

Sakalıma yağmur düştü gözyaşını yağmurlar kim gizler

Biri benim bu halimi görse, çat kapı biri bu kapımı kırıp girse

Ağıtlar bu eve misafir, bu duygumu öldüren duman katil

Denedim, pes etmedim

Sabrımı denediler yine ses etmedim

Zora düşüyorum hayat beni tutamıyorsun

Bir eli verip diğer elinle itiyorsun

Yaşamak için bir sebep aramam, yaşamak bana göre değil kula köle olamam

Nefesimi nefsimden ederim, ölmeden iki nefes daha alıp giderim

ve yemin edebilirim, bu ara bir cesedin iki eliyim yakanı tutabilirim

Yaşayan ölü gibiyim, dilimin ucu bir kefenin dikişi tabut içi gibiyim

Çok zor oldu

Dayanmaz bedenim yoruldu

Yangın yedi güvenim kül oldu

Yaralarımın kabuğu size yol oldu (Hayat!)

Rengi değişiyor kalbim, nasıl 2 kelama tav oluyor bu halim

Arkanı dönüp nereye gidiyorsun, kuyu dibindeyim ipi geri mi çekiyorsun?

Sever mi?

Sevgi dilemem

Kaderi kara biriyim güneşi dileme, başımın üzeri hüzünle sıralı bu aralar

Para da huzur alamıyor ki bu aralar

Beni deli ediyorsun, deli edip bana deli diyebiliyorsun

Kulu köle ediyorsun, takıntılarımı takı gibi takıyorsun

Benim içim dışıma da vuruyor, konuşamadım o yüzden elim kaleme gidiyor

Dışarı çıkarım seni sigaram yaparım, ucunu yakıp içerim bitirmeden de atarım

Benim acımın daha da acısı, daha da acı olan o piçin ihanet acısı

İntikamımın kokusu geçmez, bi kere sikerim ikincisine gerekmez

Yetmez 2 lafım belki bi para etmez, yapabileceklerim aklına dank etmez

Zamanı gelir onun gücü bana yetmez, nerde nasıl hayat hiç farketmez

Çok zor oldu

Dayanmaz bedenim yoruldu

Yangın yedi güvenim kül oldu

Yaralarımın kabuğu size yol oldu (Hayat!)

Mijn pijnlijke pijnen zijn gesproken

Deze donkere kamers zijn de kachel voor mijn medelijden

Het is voorbij?

Erger dan ik

Vertel me een onvoltooid verhaal

Laat de woestijn mijn tong raken, ik was een woestijn waard met één traan

Regen viel op mijn baard, wie verbergt je tranen

Als iemand deze staat van mij ziet, als iemand deze deur breekt en binnenkomt

Klaagliederen zijn een gast in dit huis, dit is de rookmoordenaar die mijn gevoel heeft gedood

Ik heb het geprobeerd, ik gaf niet op

Ze probeerden mijn geduld, ik maakte geen geluid meer

Ik zit in de problemen, het leven, je kunt me niet vasthouden

Je geeft met de ene hand en duwt met de andere

Ik zoek geen reden om te leven, leven is niets voor mij, ik kan geen slaaf zijn van mijn dienaar

Ik haal mijn adem weg uit mijn ziel, ik zal nog twee keer ademhalen voordat ik sterf

En ik kan zweren, deze keer ben ik de twee handen van een lijk, ik kan je tegenhouden

Ik ben als de levende doden, het puntje van mijn tong is de naad van een lijkwade, ik ben als een doodskist

Het was erg moeilijk

Mijn ondraaglijke lichaam is moe

Vuur zeven mijn vertrouwen is vernietigd

De korst van mijn wonden heeft je geleid (Leven!)

Mijn hart verandert van kleur

Waar ga je je omdraaien, ik ben op de bodem van de put, trek jij het touw terug?

hou ervan?

Ik wens geen liefde

Ik ben een zwarte, wens de zon niet, mijn hoofd zit tegenwoordig vol verdriet

Geld kan tegenwoordig ook geen vrede krijgen

Je maakt me gek, je kunt me gek maken en me gek noemen

Je maakt de dienaar tot slaaf, je draagt ​​mijn obsessies als juwelen

Het raakt me van binnen en van buiten, ik kon niet praten, dus mijn hand gaat naar de pen

Ik ga naar buiten, maak mijn sigaret voor jou, steek het uiteinde aan en rook het voordat ik klaar ben.

Mijn pijn is pijnlijker, nog pijnlijker is het verraad van die klootzak

Mijn wraak zal niet verdwijnen, ik zal het een keer neuken, ik heb geen tweede nodig

Mijn 2 woorden zijn niet genoeg, misschien is het het niet waard, je denkt niet aan wat ik kan doen

De tijd zal komen, zijn macht is niet genoeg voor mij, het maakt niet uit waar en hoe het leven is.

Het was erg moeilijk

Mijn ondraaglijke lichaam is moe

Vuur zeven mijn vertrouwen is vernietigd

De korst van mijn wonden heeft je geleid (Leven!)