... y vuelo - Vanesa Martín

¿Cuántas veces me he pedido jugar un rato más con la paciencia?

Que de todo lo vivido me quedara con lo que me hace crecer

¿Cuántas veces me he buscado a media noche

Entre cada arruga tonta de mi cama?

Cuántas veces he querido resolverme

Y volver a volver

¿Cuánto tiempo va a costarnos deshacernos del camino equivocado?

¿Cuántas luchas que en tu nombre desarmaron mi orgullo y mi sentir?

Yo m he visto de puntillas por mi vida

No me da vrgüenza repetir

Que te espero cada vez que me lo pidas

Pero hazlo dentro de mí

Cojo aire y vuelo

Viaja con mi cuerpo un corazón despegado del suelo

Amanezco mañana

Reclamando lo que siento en cada intento

Y aunque sea lejos de aquí

Y aunque sea lejos de aquí

¿Cuánta carretera loca distraída desordenando mis notas?

Los viajes alimentan el recuerdo que me vuelve a desvestir

Aprendí que quien se queda no es que sea mejor

Es que tiene un momento por vivir

Y hay momentos infrenables que te atrapan

Y se quedan porque sí

Cojo aire y vuelo

Viaja con mi cuerpo un corazón despegado del suelo

Amanezco mañana

Reclamando lo que siento en cada intento

Y aunque sea lejos de aquí

Aunque sea lejos de aquí

Aprendí que hay que vivir

Aunque sea lejos de aquí

Cojo aire y vuelo

Viaja con mi cuerpo un corazón despegado del suelo

Amanezco mañana

Reclamando lo que siento en cada intento

Y aunque sea lejos de aquí

Hoe vaak heb ik mezelf niet gevraagd om wat meer geduld te hebben?

Dat van alles wat ik leefde ik zou houden wat me doet groeien

Hoe vaak heb ik om middernacht naar mezelf gezocht?

Tussen elke gekke rimpel in mijn bed?

Hoe vaak heb ik mezelf al willen oplossen?

en kom terug

Hoe lang duurt het voordat we van het verkeerde pad af zijn?

Hoeveel gevechten hebben in jouw naam mijn trots en mijn gevoelens ontwapend?

Ik heb mezelf mijn leven lang op mijn tenen zien lopen

Ik schaam me niet om te herhalen

Dat ik op je wacht elke keer als je het me vraagt

Maar doe het in mij

Ik neem lucht en vlieg

Een hart los van de grond reist met mijn lichaam mee

Ik word morgen wakker

Beweren wat ik voel bij elke poging

En ook al is het ver van hier

En ook al is het ver van hier

Hoeveel afgeleide gekke wegen verknoeien mijn aantekeningen?

De reizen voeden de herinnering die me weer uitkleedt

Ik heb geleerd dat wie blijft, niet beter is

Het is dat je een moment te leven hebt

En er zijn niet te stoppen momenten die je pakken

En ze blijven want ja

Ik neem lucht en vlieg

Een hart los van de grond reist met mijn lichaam mee

Ik word morgen wakker

Beweren wat ik voel bij elke poging

En ook al is het ver van hier

Ook al is het ver van hier

Ik heb geleerd dat je moet leven

Ook al is het ver van hier

Ik neem lucht en vlieg

Een hart los van de grond reist met mijn lichaam mee

Ik word morgen wakker

Beweren wat ik voel bij elke poging

En ook al is het ver van hier