Arráncame (Acústica) - Vanesa Martín

Lo que empecé a vivir en primavera

Me di cuenta de lo que era

Ayer mientras me despedía

Cerré los ojos y al tragar saliva

Aquel hombre se me iba

Como espuma de cerveza

Y pasan, los coches pasan, con sus historias

La vida queda en las casas y en la memoria

La libertad que yo probé contigo

No hay vergüenza te lo digo, era lo que más me frenaba

Por miedo a no saber corresponderte

Hoy yo vuelvo a ser valiente, como afrontas lo que pasa

Arráncame, la piel a tiras, porque sé

Pasaste por mi lado y no te supe, no te supe ver

Arráncame, y enrrédate conmigo, y rómpeme el vestido

Cansemos hasta a los amaneceres

Me desperté con el sol en la cara

Y las arrugas de mi cama eran las que más me pedían

Entre revistas y algún que otro diario

Retrasé mi calendario para ver si así volvías

Arráncame, la piel a tiras porque sé

Pasaste por mi lado y no te supe, no te supe ver

Arráncame y enrrédate conmigo, y rómpeme el vestido

Cansemos hasta a los amaneceres

Wat ik begon te leven in de lente

Ik realiseerde me wat het was

Gisteren terwijl ik afscheid nam

Ik sloot mijn ogen en slikte

Die man heeft me verlaten

zoals bierschuim

En ze passeren, de auto's passeren, met hun verhalen

Het leven blijft in de huizen en in de herinnering

De vrijheid die ik met jou heb geprobeerd

Het is geen schande dat ik je zeg, het was wat me het meest tegenhield

Uit angst om niet te weten hoe te beantwoorden

Vandaag ben ik weer dapper, hoe ga je om met wat er gebeurt

Scheur me af, de huid in reepjes, want ik weet het

Je kwam aan mijn zijde en ik kende je niet, ik wist niet hoe ik je moest zien

Scheur me af, en wring met me, en scheur mijn jurk

Laten we zelfs bij zonsopgang moe worden

Ik werd wakker met de zon op mijn gezicht

En de rimpels van mijn bed waren degene die me het meest vroegen

Tussen tijdschriften en een andere krant

Ik heb mijn agenda uitgesteld om te zien of je zo terug zou komen

Scheur me af, de huid aan strips omdat ik het weet

Je kwam aan mijn zijde en ik kende je niet, ik wist niet hoe ik je moest zien

Scheur me af en verward met me, en scheur mijn jurk

Laten we zelfs bij zonsopgang moe worden