Ropa desordenada - Vanesa Martín

Tranquilamente vienes por detrás

Abrazándome con fuerza

No sé qué hacer, no te pido más

Que no me rompas mucho la cabeza

Dejo la puerta abierta por si quieres pasar

Ay, no me digas que no entras

Aquí me tienes nadie me va a parar

Mírame y tócame estoy dispuesta

Será lo que tenga que ser

Si aún nos late la piel y soltamos las riendas

Seguimos queriendo, queriendo jugar

Y al final nuestra ropa quedó…desordenada

Marcas el paso y yo te sigo ahí

Sin temblar va a mi boca a tu oreja

Tan tuyas estas ganas de reír

Anda ve, siéntate y me lo cuentas

Y de repente vuelvo a respirar

En tu olor se ha quedado mi pecho

No sé cómo me rendí ante ti

Desde cuando te llevo en mi sueño

Será lo que tenga que ser.

Je komt stilletjes van achteren

houdt me stevig vast

Ik weet niet wat ik moet doen, ik vraag je niet om meer

Breek mijn hoofd niet te veel

Ik laat de deur open voor het geval je binnen wilt komen

Oh, vertel me niet dat je niet binnenkomt

Hier heb je me, niemand houdt me tegen

Kijk naar me en raak me aan, ik ben er klaar voor

Het zal zijn wat het moet zijn

Als onze huid nog steeds klopt en we de teugels loslaten

We blijven willen, willen spelen

En uiteindelijk waren onze kleren… slordig

Jij bepaalt het tempo en ik volg je daar

Zonder te trillen gaat het naar mijn mond naar jouw oor

Dus van jou dit verlangen om te lachen

Kom op, ga zitten en vertel het me

En plotseling adem ik weer

In jouw geur is mijn borst gebleven

Ik weet niet hoe ik aan je heb toegegeven

Sinds wanneer draag ik je in mijn droom

Het zal zijn wat het moet zijn.