Libres - Vanesa Martín

Me apetece acercarme a ti

Me gustaría saber cómo hueles

A medianoche cuando bajes la guardia

Y sin más, estés ahí…

Perder el miedo a tu respiración

Ir descubriendo despacio

Lo que sueñas, lo que no

Salir ilesos de esta tentacion que hoy, nos rescató

Por probar, un segundo tus labios

Puedo ser, el riesgo sinrazón

Seremos libres, como el viento solo libres

Con el placer de removernos

La inquietud de conquistarnos

Robándonos tiempo libres

Con la inocencia de dos niños

Que se miran sin tocarse

Sin dobleces, enfrentándonos al espacio de dos cuerpos

Te traiciona tu forma de hablar

Me lo niegas, pero sé que alguien existe

Te sorprendí argumentando este encuentro

Y no me coincide

Y me late fuerte fuerte el corazón

Cada vez que vamos a despedirnos

Lo que suceda será cosa de los dos

Lo que nos falte se lo cobrará el destino

Por probar…

Ik wil dichter bij je komen

Ik zou graag willen weten hoe je ruikt

Om middernacht wanneer je op je hoede bent

En zonder verder oponthoud, je bent er...

Verlies de angst voor je adem

langzaam ontdekken

Wat je droomt, wat je niet doet

Om ongeschonden uit deze verleiding te komen die ons vandaag heeft gered

Om te proberen, een seconde je lippen

Ik kan zijn, het risico onredelijk

We zullen vrij zijn, zoals de wind alleen vrij is

Met het plezier om onszelf te verwijderen

De rusteloosheid om ons te overwinnen

onze vrije tijd stelen

Met de onschuld van twee kinderen

Ze kijken elkaar aan zonder elkaar aan te raken

Zonder plooien, met uitzicht op de ruimte van twee lichamen

Je manier van praten verraadt je

Je ontkent me, maar ik weet dat er iemand bestaat

Ik verraste je met het argumenteren van deze ontmoeting

en ik ben het er niet mee eens

En mijn hart klopt sterk

Elke keer als we afscheid gaan nemen

Wat er gebeurt, is aan beide

Wat we missen zal door het lot in rekening worden gebracht

Proberen…