Kissing Constellations - Valiant Hearts

We stand out of view, looking over the edge

Watching all the stars fall into the palms of your hands

Well the eve has come and we’re looking on

For a place to watch the comets race

Through stained glass eyes and window panes

In an old oak house so far away

Did the roof give way?

I hear the bricks shatter in the waterway

The stars take shape

I feel them glow from a world away

Romance me into infinity

This skyline, it guides my epiphany

Come dot and cross the lines with me

And tell me

Why do we glow for you

When the children of light decide for us that there’s no room?

Will we throw ourselves into this great unknown

Where does the wind blow

When the air is alive and has no altitude?

Can we breathe on our own

Or will we pass on the the great unknown?

Paint on the walls has peeled away

To reveal the vastness of space

Yet a light is seen in the night

Bright as magnesium burning away

As the walls give way

I see you coalesce in a galaxy

A shapeless place

Where I just don’t feel

Feel the weight

Romance me into infinity

This skyline still guides my epiphany

Come dot and cross the lines with me

If your eyes catch the light just right

A million stars will cry and come alive tonight

Come alive tonight

In a trance of never ending dissonance

And if our minds don’t dispel this narrative we write

Will they glow out our mouths from the inside?

Will we spend eternity swapping notes on destiny?

We stand out of view, looking over the edge

Watching all the stars fall into the palms of your hands

Tell me

Why do we glow for you

When the children of light decide for us that there’s no room?

Will we throw ourselves into this great unknown

Where does the wind blow

When the air is alive and has no altitude?

Can we breathe on our own

Or will we pass on the the great unknown?

Did the roof give way?

I hear the bricks shatter in the waterway

The stars take shape

I feel them glow from a world away

We staan ​​uit het zicht en kijken over de rand

Kijken hoe alle sterren in de palmen van je handen vallen

Nou, de avond is aangebroken en we kijken verder

Voor een plek om de kometenrace te zien

Door glas-in-lood ogen en ruiten

In een oud eiken huis zo ver weg

Heeft het dak het begeven?

Ik hoor de stenen breken in de waterweg

De sterren krijgen vorm

Ik voel ze gloeien van een wereld verwijderd

Romantiseer me tot in het oneindige

Deze skyline, het leidt mijn openbaring

Kom stippen en kruis de lijnen met mij

En vertel me

Waarom gloeien we voor jou?

Wanneer de kinderen van het licht voor ons beslissen dat er geen plaats is?

Zullen we ons in dit grote onbekende storten?

Waar waait de wind?

Wanneer de lucht leeft en geen hoogte heeft?

Kunnen we zelf ademen?

Of geven we het grote onbekende door?

Verf op de muren is afgebladderd

Om de uitgestrektheid van de ruimte te onthullen

Toch wordt er 's nachts een licht gezien

Helder als magnesium dat wegbrandt

Terwijl de muren wijken

Ik zie je samensmelten in een sterrenstelsel

Een vormloze plek

Waar ik me gewoon niet voel

Voel het gewicht

Romantiseer me tot in het oneindige

Deze skyline leidt nog steeds mijn openbaring

Kom stippen en kruis de lijnen met mij

Als je ogen het licht precies goed opvangen

Een miljoen sterren zullen vanavond huilen en tot leven komen

Kom vanavond tot leven

In een trance van oneindige dissonantie

En als onze geest dit verhaal niet verdrijft, schrijven we

Zullen ze van binnenuit uit onze mond gloeien?

Zullen we de eeuwigheid besteden aan het ruilen van notities over het lot?

We staan ​​uit het zicht en kijken over de rand

Kijken hoe alle sterren in de palmen van je handen vallen

Zeg eens

Waarom gloeien we voor jou?

Wanneer de kinderen van het licht voor ons beslissen dat er geen plaats is?

Zullen we ons in dit grote onbekende storten?

Waar waait de wind?

Wanneer de lucht leeft en geen hoogte heeft?

Kunnen we zelf ademen?

Of geven we het grote onbekende door?

Heeft het dak het begeven?

Ik hoor de stenen breken in de waterweg

De sterren krijgen vorm

Ik voel ze gloeien van een wereld verwijderd