Королева Марго - Uma2rman

Может спустим на воду корабли

Срежем якоря и прочь от земли

Старая пластинка, вальс

Раз-два-три, раз-два-три

Но в эфире нашем посторонний шум

Без твоих глаз я едва дышу

Что-то остывает внутри

А имперский город молчит

Курит сигареты в ночи

И смотрит в даль

Как старый матрос с серьгой

Здесь живет в колодце двора

Что идет в ночи как корабль

Моя королева Марго

Ветер по волнам хлопает

Лодки жмутся в берег, скрипя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Словно мастер рукописи в печь

Время замерло, перестало течь

Медленно горят листки

Где была дорога теперь тропа

Не могу забыть чувствую пропал

Завязался узлом морским

А над Питером дождь то туман

И он засунул руки в карманы

Застегнул воротник тугой

Пролететь бы чайкой во мгле

Заглянуть бы в окна к тебе

Моя королева Марго

Ветер по волнам хлопает

Лодки жмутся в берег, скрипя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Может спустим на воду корабли

Срежем якоря и прочь от земли

Старая пластинка, вальс

Раз-два-три, раз-два-три

Ветер по волнам хлопает

Лодки жмутся в берег, скрипя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Ветер по волнам хлопает

Лодки жмутся в берег, скрипя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Не напишет так ни один поэт

Чтобы передать, как я жду тебя

Kunnen we schepen lanceren?

We snijden de ankers door en komen van de grond

Oude plaat, wals

Een-twee-drie, een-twee-drie

Maar in de lucht van ons vreemde geluid

Zonder jouw ogen kan ik bijna niet ademen

Er wordt iets koud van binnen

En de keizerlijke stad zwijgt

'S Nachts sigaretten roken

En kijkt in de verte

Als een oude zeeman met een oorbel

Woont hier in de put van de tuin

Wat gaat er in de nacht als een schip?

Mijn koningin Margot

De wind slaat op de golven

Boten kruipen op de kust, krakend

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

Als een meester van het manuscript in de oven

De tijd staat stil, stopt met stromen

Bladeren branden langzaam

Waar was de weg nu het pad

Kan niet vergeten dat het gevoel weg is

Vastgebonden met een zeeknoop

En over St. Petersburg regen en dan mist

En hij stopte zijn handen in zijn zakken

Knoop de kraag strak dicht

Vlieg als een zeemeeuw in de mist

Om naar jou in de ramen te kijken

Mijn koningin Margot

De wind slaat op de golven

Boten kruipen op de kust, krakend

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

Kunnen we schepen lanceren?

We snijden de ankers door en komen van de grond

Oude plaat, wals

Een-twee-drie, een-twee-drie

De wind slaat op de golven

Boten kruipen op de kust, krakend

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

De wind slaat op de golven

Boten kruipen op de kust, krakend

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht

Geen enkele dichter schrijft zo

Om over te brengen hoe ik op je wacht