Trieste 1953 - Ultima Frontiera

Sento il richiamo della mia Patria

Sento il richiamo della mia storia

Non posso lasciare che muoia la mia città!

L’orda barbarica che ora ci invade

Non leverà mai la nostra bandiera

Dall’ultima frontiera della civiltà!

«Guerra ai nemici della mia terra!»

Nelle battaglie forse si muore

Ma non cadranno i nostri valori

Vivrò in eterno accanto agli eroi!

Ragazzi, coraggio forza ed onore

Lanciamo in alto i nostri cuori

Perché il domani appartiene a noi

«Guerra ai nemici della mia terra!»

Ragazzo che ascolti questo messaggio

Nato col sole e i fiori di maggio

Innalzalo al cielo e fa che non tramonti mai!

L’alba rischiara il nostro cammino

La Tradizione è il nostro destino

Che viva in un sogno, in un ideale: la Patria!

«Guerra ai nemici della mia terra!»

Ik voel de roep van mijn vaderland

Ik voel de roep van mijn verhaal

Ik kan mijn stad niet laten sterven!

De barbaarse horde die ons nu binnenvalt

Hij zal nooit onze vlag hijsen

Van de laatste grens van de beschaving!

"Oorlog tegen de vijanden van mijn land!"

In gevechten sterf je misschien

Maar onze waarden zullen niet vallen

Ik zal voor altijd naast de helden leven!

Jongens, moed, kracht en eer

We gooien ons hart omhoog

Omdat morgen van ons is

"Oorlog tegen de vijanden van mijn land!"

Jongen luister naar dit bericht

Geboren met de zon en mei bloemen

Hef het op naar de hemel en laat het nooit naar beneden gaan!

Dageraad verlicht ons pad

Traditie is ons lot

Wie leeft in een droom, in een ideaal: het Vaderland!

"Oorlog tegen de vijanden van mijn land!"