Noi Mai Domi - Ultima Frontiera

È tempo di saluti, è tempo di commiati

Da questa dura vita che abbiamo sempre amata

Da questo nostro popolo che abbiamo onorato

Noi quel tricolore che in cuore abbiamo portato!

Il tempo è stato speso per essere d’esempio

Per dare voce e forza a chi giaceva in silenzio

Perché non scomparisse nel cielo turpe e opaco

Un cuore puro che alla patria tutto avea donato

Noi mai domi, poeti guerrieri, eroi condottieri!

Noi mai domi, sempre più fieri di quei giorni immortali!

Noi mai domi, sulla strada dell’onore vissuti!

Noi mai domi, stesso lo spirito, immutato l’orgoglio!

Noi mai domi!

Quel gladio, quel pugnale, quella camicia nera

Quella estrema battaglia non era certo un’utopia

Marchiato in fondo all’anima il senso del dovere

Scorreva nelle vene dell’Italia il destino!

Noi mai domi, poeti guerrieri, eroi condottieri!

Noi mai domi, sempre più fieri di quei giorni immortali!

Noi mai domi, sulla strada dell’onore vissuti!

Noi mai domi, stesso lo spirito, immutato l’orgoglio!

Noi mai domi!

È tempo di saluti, è tempo di commiati

Saranno i capelli imbiancati, ma non ci hanno mai fermati

Stendete il tricolore, alzate il braccio al cieloE poi andate avanti,

è tempo di lottare!

Noi mai domi, poeti guerrieri, eroi condottieri!

Noi mai domi, sempre più fieri di quei giorni immortali!

Noi mai domi, sulla strada dell’onore vissuti!

Noi mai domi, stesso lo spirito, immutato l’orgoglio!

Noi mai domi, noi mai domi, noi mai domi, noi mai domi, noi mai domi,

noi mai domi!

Het is tijd om afscheid te nemen, het is tijd om afscheid te nemen

Van dit harde leven waar we altijd van hebben gehouden

Van dit volk van ons dat we hebben geëerd

Wij die driekleur die we in ons hart droegen!

Er werd tijd besteed om een ​​voorbeeld te zijn

Om stem en kracht te geven aan degenen die in stilte lagen

Zodat het niet in de saaie, saaie lucht verdween

Een zuiver hart dat hij alles aan zijn vaderland had gegeven

We zijn nooit domi, krijgerdichters, heldenleiders!

We domi nooit, meer en meer trots op die onsterfelijke dagen!

We domi nooit, leefden op de weg van eer!

We temmen nooit de geest zelf, trots onveranderd!

We temmen nooit!

Die gladius, die dolk, dat zwarte shirt

Die extreme strijd was zeker geen utopie

Het plichtsbesef is gemarkeerd op de bodem van de ziel

Het lot stroomde door de aderen van Italië!

We zijn nooit domi, krijgerdichters, heldenleiders!

We domi nooit, meer en meer trots op die onsterfelijke dagen!

We domi nooit, leefden op de weg van eer!

We temmen nooit de geest zelf, trots onveranderd!

We temmen nooit!

Het is tijd om afscheid te nemen, het is tijd om afscheid te nemen

Het kan het gebleekte haar zijn, maar ze hebben ons nooit tegengehouden

Spreid de driekleur, hef je arm naar de lucht en ga je gang,

het is tijd om te vechten!

We zijn nooit domi, krijgerdichters, heldenleiders!

We domi nooit, meer en meer trots op die onsterfelijke dagen!

We domi nooit, leefden op de weg van eer!

We temmen nooit de geest zelf, trots onveranderd!

We domi nooit, we domi nooit, we domi nooit, we domi nooit, we domi nooit,

wij temmen nooit!