Nie Mogłem Mieć... - TPS, Dudek P56

To coś, czego nigdy nie mogłem mieć

Rzuć kłodę mi pod nogi, i tak będę biegł

Orient, miej oczy dookoła

Lepiej być gotowym na wszystko, kiedy pora

To coś, czego nigdy nie mogłem mieć

Rzuć kłodę mi pod nogi, i tak będę biegł

Orient, miej oczy dookoła

Lepiej być gotowym na wszystko, kiedy pora

Własne miejsce na ziemi, tylko nasza własność

W butach chcesz wejść, nie będziesz mógł zasnąć

Za kratką następny dzień co przyniesie życie

Przez pryzmat problemów, widziałem, czasem widzę

Jak się czają, obgadują, knują za plecami

Spoufalać się nie będę z kimś, co ludzką cząstkę zabił

Sumienie zabrania, zabieraj się, nie witam

Z kimś kto wystawił pieniądze za przyjaźń

Wygrywa zło z dobrem, progres w inną stronę

Dlatego było ślisko, żebym mógł robić co robię

Podstawić chcą nogę, niejeden fałszywy

Jakby był na moim miejscu, ale nie będzie nigdy

Nie kończą się próby, nerwy trenowane

Strzał adrenaliny w środku czujesz w samarze

Odważę się ruszyć w ciemność ku światłu

Zawrócić rzekę się udało, zbierz dość faktów

To coś, czego nigdy nie mogłem mieć

Rzuć kłodę mi pod nogi, i tak będę biegł

Orient, miej oczy dookoła

Lepiej być gotowym na wszystko, kiedy pora

To coś, czego nigdy nie mogłem mieć

Rzuć kłodę mi pod nogi, i tak będę biegł

Orient, miej oczy dookoła

Lepiej być gotowym na wszystko, kiedy pora

Jest to coś, czego nie powtórzę nigdy kurwa w życiu

Krok jeden do tyłu, każdy, taka codzienność

Droga wolna, choć niespokojna cząstka jest przy zryciu

I czyha na twą zgubę, nie widać jej w odbiciu

Czyli norma, jak korba ludzi żyjących na globie

Coś, czego już nie zmienisz, tylko wyobraź sobie

Coś, czego się nie da wyobrazić, zarazić się chcesz

Liczysz, że upadnę nisko, coś, czego nie zrobię, wiesz?

Idę w dobrą stronę, diable nie przekonasz mnie na swoje

Z góry oświetlona droga, odpoczynek, nie postoje

Mam zadanie, to coś, czego nigdy nie dostaniesz w spadku

Wydeptana ścieżka, tak to leci bratku

Tak ot tak tu, do taktu, jak od początku do końca

Coś, czego możesz nie zrozumieć, powiedz zrozumiesz

Podążam z rodziną, chciałbym tylko w stronę słońca

Zrezygnowałem z pokus, choć w lustrze pytał czy umiesz

To coś, czego nigdy nie mogłem mieć

Rzuć kłodę mi pod nogi, i tak będę biegł

Orient, miej oczy dookoła

Lepiej być gotowym na wszystko, kiedy pora

To coś, czego nigdy nie mogłem mieć

Rzuć kłodę mi pod nogi, i tak będę biegł

Orient, miej oczy dookoła

Lepiej być gotowym na wszystko, kiedy pora

Het is iets wat ik nooit zou kunnen hebben

Gooi een blok onder mijn voeten en ik ren zo

Oriënteer, houd je ogen open

Het is beter om overal op voorbereid te zijn wanneer het tijd is

Het is iets wat ik nooit zou kunnen hebben

Gooi een blok onder mijn voeten en ik ren zo

Oriënteer, houd je ogen open

Het is beter om overal op voorbereid te zijn wanneer het tijd is

Eigen plek op aarde, alleen ons bezit

Als je schoenen aan wilt, kun je niet slapen

Achter de tralies de volgende dag wat het leven zal brengen

Door het prisma van problemen heb ik gezien, soms zie ik

Hoe ze op de loer liggen, roddelen, complotten achter de rug

Ik zal niet bekend zijn met iemand die een menselijk deel heeft gedood

Het geweten verbiedt, ga weg, geen hallo

Met iemand die geld heeft neergezet voor vriendschap

Kwaad wint van goed, vooruitgang in de andere richting

Daarom was het glad zodat ik kon doen wat ik doe

Ze willen trippen, velen een valse

Alsof hij in mijn plaats was, maar dat zal hij nooit zijn

De repetities houden niet op, de zenuwen worden getraind

Je voelt de adrenalinestoot van binnen in Samara

Ik durf de duisternis in te trekken naar het licht

Draai de rivier terug, krijg genoeg feiten

Het is iets wat ik nooit zou kunnen hebben

Gooi een blok onder mijn voeten en ik ren zo

Oriënteer, houd je ogen open

Het is beter om overal op voorbereid te zijn wanneer het tijd is

Het is iets wat ik nooit zou kunnen hebben

Gooi een blok onder mijn voeten en ik ren zo

Oriënteer, houd je ogen open

Het is beter om overal op voorbereid te zijn wanneer het tijd is

Dit is iets dat ik verdomme nooit in mijn leven zal herhalen

Een stap terug, elk, zo'n dagelijks leven

De weg is vrij, al staat een onrustig deeltje op het breekpunt

En het wacht op jouw ondergang, je ziet het niet in de weerspiegeling

Dat is een norm, zoals een zwerver mensen die op de wereldbol leven

Iets wat je niet kunt veranderen, stel je voor

Iets wat niet voor te stellen is, je wilt besmet raken

Je verwacht dat ik laag zal vallen, iets wat ik niet zal doen, weet je?

Ik ga de goede kant op, duivel, je gaat me niet anders overtuigen

Een van bovenaf verlichte weg, rust, geen stops

Ik heb een taak, het is iets dat je nooit zult erven

Een platgetreden pad, zo gaat dat bro

Zomaar, op het ritme, zoals van begin tot eind

Iets wat je misschien niet begrijpt, zeg dat je het zult begrijpen

Ik reis met mijn gezin, ik wil gewoon richting de zon

Ik gaf de verleidingen op, hoewel hij in de spiegel vroeg of je kon

Het is iets wat ik nooit zou kunnen hebben

Gooi een blok onder mijn voeten en ik ren zo

Oriënteer, houd je ogen open

Het is beter om overal op voorbereid te zijn wanneer het tijd is

Het is iets wat ik nooit zou kunnen hebben

Gooi een blok onder mijn voeten en ik ren zo

Oriënteer, houd je ogen open

Het is beter om overal op voorbereid te zijn wanneer het tijd is