Пластилин - Торба-на-Круче

Дом мой пуст от избытка чувств

Я покинул дом, стало страшно в нем.

Мир мой стал землей соленых скал,

Где небеса седы, заметены следы,

На острие гряды, недалеко до беды.

Дом мой пуст от избытка чувств,

От открытых ран вытек весь.

Мир мой стал щепками моста,

По реке плывут, да не здесь.

После взрыва мин на облаках сидим,

Тишину жуем, будто не живем.

После взрыва мин обновленный мир,

Приземлившись стал щепками моста,

Что неделю лишь не дотянул до ста,

Не дотянул до ста, не дотянул до ста.

Кто-то скажет: «бред».

Кто-то скажет: «муть».

«Это что за жуть?

Что за чепуха?»

Я отвечу: «нет».

Я отвечу: «ха».

После взрыва мин, мир мой — не труха, мир мой — пластилин,

Мир мой — пластилин, мир мой — пластилин.

Что за чепуха?

После взрыва мин

Мир мой — не труха,

Мир мой — пластилин.

Mijn huis is leeg van een overdaad aan gevoelens

Ik verliet het huis, het werd er eng in.

Mijn wereld is een land van zoute rotsen geworden,

Waar de lucht grijs is, zijn sporen zichtbaar,

Aan de rand van de bergkam, niet ver van de problemen.

Mijn huis is leeg van een overdaad aan gevoelens,

Het vloeide allemaal uit open wonden.

Mijn wereld is de chips van de brug geworden,

Ze drijven op de rivier, maar niet hier.

Na de explosie van mijnen zitten we op de wolken,

We kauwen stilte, alsof we niet leven.

Na de explosie van mijnen, een bijgewerkte wereld,

Landing werd de chips van de brug,

Dat de week net geen honderd bereikte,

Heb de honderd niet gehaald, de honderd niet gehaald.

Iemand zal zeggen: "onzin."

Iemand zal zeggen: "bezinksel".

"Wat is dit in hemelsnaam?

Wat voor onzin?

Ik zal antwoorden: "nee".

Ik zal antwoorden: "ha".

Na de explosie van mijnen is mijn wereld geen stof, mijn wereld is plasticine,

Mijn wereld is plasticine, mijn wereld is plasticine.

Wat voor onzin?

Na mijnexplosie

Mijn wereld is geen afval

Mijn wereld is plasticine.