Сутками молчишь - Торба-на-Круче

Сутками молчишь, обо мне не знаешь,

Про себя кричишь, про других читаешь…

Сутками молчишь, обо мне не знаешь,

Потерялась мышь, пальцы мимо клавиш

Пальцы мимо струн, струны мимо, мимо…

Бьёт дождём июль в берега залива.

Бьёт огнём февраль ледяной и жгучий,

Прошлого не жаль лишь змеёй гремучей

Ползает тоска по углам квартиры…

Не хватает зла, не хватает мира…

Сутками молчишь…

Сутками молчишь…

Сутками молчишь, обо мне не знаешь

Про себя кричишь, про других читаешь…

Пальцы мимо струн, струны мимо, мимо…

Бьёт дождём июль в памяти залива.

Бьёт огнём февраль ледяной и звонкий,

Прошлого не жаль, жаль, что очень тонкой

Оказалась связь между До и После…

Красками раскрась мир свой новый взрослый.

Время не молчит, время говорливо.

В памяти лучи, солнце у залива.

В памяти февраль ледяной и жгучий,

Прошлого не жаль лишь змеёй гремучей

Сутками молчишь…

Сутками молчишь…

Сутками молчишь, с каждым днём стареешь…

Солнце выше крыш, ну что же ты не греешь?

Заведу дневник, чтобы знали дети —

Сумрачный старик был когда-то светел!

Но пальцы мимо струн, струны мимо, мимо.

Птица-говорун в памяти незрима…

Сутками молчишь, обо мне не знаешь

Про себя кричишь, про других читаешь…

Сутками молчишь, обо мне не знаешь

Про себя кричишь, про других читаешь…

Сутками молчишь…

Сутками молчишь…

Сутками молчишь…

Сутками молчишь…

Je zwijgt dagenlang, je weet niets over mij,

Je schreeuwt over jezelf, je leest over anderen...

Je zwijgt dagenlang, je weet niets over mij,

Muis kwijt, vingers voorbij de toetsen

Vingers langs de snaren, snaren voorbij, voorbij...

Juli regent op de oevers van de baai.

Februari, ijzig en brandend, slaat met vuur,

Het verleden is niet jammer, alleen een ratelslang

Het verlangen kruipt in de hoeken van het appartement...

Niet genoeg kwaad, niet genoeg vrede...

Dagenlang stilte...

Dagenlang stilte...

Je bent dagenlang stil, je weet niets over mij

Je schreeuwt over jezelf, je leest over anderen...

Vingers langs de snaren, snaren voorbij, voorbij...

Juli regent in het geheugen van de baai.

Februari slaat met vuur, ijzig en sonore,

Het verleden is niet jammer, het is jammer dat het erg dun is

Er was een verband tussen voor en na...

Schilder de wereld met je nieuwe volwassene.

De tijd is niet stil, de tijd is spraakzaam.

Ter herinnering aan de stralen, de zon aan de baai.

Ter herinnering, februari is ijskoud en brandend,

Het verleden is niet jammer, alleen een ratelslang

Dagenlang stilte...

Dagenlang stilte...

Je bent dagenlang stil, je wordt elke dag ouder...

De zon staat hoger dan de daken, waarom warm je niet op?

Ik zal een dagboek bijhouden zodat de kinderen weten...

De sombere oude man was ooit helder!

Maar de vingers zijn voorbij de snaren, de snaren zijn voorbij, voorbij.

De pratende vogel is onzichtbaar in het geheugen...

Je bent dagenlang stil, je weet niets over mij

Je schreeuwt over jezelf, je leest over anderen...

Je bent dagenlang stil, je weet niets over mij

Je schreeuwt over jezelf, je leest over anderen...

Dagenlang stilte...

Dagenlang stilte...

Dagenlang stilte...

Dagenlang stilte...