Монолог - Торба-на-Круче

Открыты к диалогу

И форточка и сигареты.

Бутылка открыта,

Чтоб дракой закончить диалог.

И жарким приветом

На редкость ненастного лета

Открыто испачкан следами от пуль потолок…

Скажи же, какими судьбами мне ждать нашей встречи,

Куда направлять иноходца в надежде найти?

Мой путь так тернист, так красив, но и так бесконечен,

Что нужно хоть малую часть его вместе пройти!

Прости, что не умею читать по глазам с фотоснимков,

И рядом с тобою мне быть бесконечно нельзя.

Я знаю что это лишь дождь, а совсем не слезинка

Суетливо торопится жить, по улыбке скользя…

Я знаю что это лишь дождь,

Знаю что это лишь дождь,

Знаю что это лишь дождь,

Знаю что это лишь дождь,

Знаю что это лишь дождь,

Я знаю что это лишь дождь,

Дождь,

Дождь…

Open voor dialoog

En een raam en sigaretten.

De fles is open

Om de dialoog met een gevecht te beëindigen.

En hartelijke groeten

Op een extreem regenachtige zomer

Het plafond is openlijk bevlekt met sporen van kogels ...

Vertel me, welk lot moet ik verwachten van onze ontmoeting,

Waarheen de gangmaker sturen in de hoop hem te vinden?

Mijn pad is zo netelig, zo mooi, maar ook zo eindeloos,

Dat je er in ieder geval een klein stukje samen doorheen moet!

Het spijt me dat ik geen ogen kan lezen van foto's,

En naast jou kan ik niet voor altijd zijn.

Ik weet dat het alleen maar regen is en helemaal geen traan

Fussily haasten om te leven, glijdend over een glimlach ...

Ik weet dat het maar regen is

Ik weet dat het maar regen is

Ik weet dat het maar regen is

Ik weet dat het maar regen is

Ik weet dat het maar regen is

Ik weet dat het maar regen is

Regen,

Regen…