Ещё раз ночь - Торба-на-Круче

Еще раз.

Еще раз.

Еще раз.

Еще раз.

Прикоснуться к бесконечности твоей, окунуться в глубину твоих морей.

Там забыться и забыть о том, что жизнь, кружила кружит стоит в мире жить.

Ароматом подышать с тобой одним, где закаты отрываясь тихо от земли

Нам бросают в небо лунные шары, звездные миры, дивные миры.

Ночь еще раз…

вернулась.

Еще раз проснулась.

Еще раз очнулась.

Еще раз…

Прикоснуться к бесконечности твоей, окунуться в глубину твоих морей,

Там забыться и забыть о том, что жизнь, кружила кружит…

Ароматом подышать с тобой одним, где закаты отрываясь тихо от земли,

Разрисуют небо принесут в дары, новые миры, дивные миры.

Еще раз.

Еще раз.

Еще раз.

Еще раз.

Nog een keer.

Nog een keer.

Nog een keer.

Nog een keer.

Raak je oneindigheid aan, duik in de diepten van je zeeën.

Daar om te vergeten en te vergeten dat het leven, cirkelend cirkelend, het waard is om in de wereld te leven.

Adem het aroma met jou alleen in, waar de zonsondergang stilletjes van de grond losbreekt

Maanballen, sterrenwerelden, wonderlijke werelden worden de lucht in gegooid.

Weer nacht...

teruggekeerd.

Weer wakker geworden.

Weer wakker geworden.

Nog een keer…

Raak je oneindigheid aan, duik in de diepten van je zeeën,

Daar om dat leven te vergeten en te vergeten, cirkels, cirkels ...

Adem de geur alleen met jou in, waar zonsondergangen stilletjes losbreken van de grond,

Ze zullen de lucht schilderen en geschenken brengen, nieuwe werelden, wonderlijke werelden.

Nog een keer.

Nog een keer.

Nog een keer.

Nog een keer.