The Bad Wind - Tony Joe White

He drink his last cup of coffee from the morning pot

Sun was going down

He loaded some shells in a twelve gauge shotgun

Got in his truck headed into town

He rode eleven miles stopped at a neighbor’s house

Said I might be gone for a while

If it’s not too much trouble and you get the time

Would you take care of cows

He drove into town with a bad wind blowing

Stopped at a bar he had frequented

He looked over the room with his pale green eyes

Had some shots off to kill

He walked out of the bar with a band wind blowing

One thing on his mind

He looked into the window of a small cafe

And already knew what he would find

His woman of twenty years was laughing and holding hands

With a man he’d never seen before

He went inside sat down at the table

Laid his shotgun on the floor

He never said a word and they both started crying

He could feel the heat in his chest

He could hear the bad wind howling

And he was ready to kill em all

And let God take care of the rest

No one will ever know why

He picked up the shotgun quietly left the room

The wind had settled down and was quiet as ashes

Took a deep breath and just stared at the moon

He felt peaceful inside headed back to his place

Sometimes it’s just best to ride away

Hij drinkt zijn laatste kopje koffie uit de ochtendpot

De zon ging onder

Hij laadde wat granaten in een jachtgeweer van twaalf kaliber

Stapte in zijn vrachtwagen op weg naar de stad

Hij reed elf mijl en stopte bij het huis van een buurman

Zei dat ik misschien een tijdje weg was?

Als het niet te veel moeite is en je de tijd krijgt

Zou jij voor koeien zorgen?

Hij reed de stad in met een slechte wind

Gestopt bij een bar die hij had bezocht

Hij keek met zijn lichtgroene ogen de kamer door

Had wat schoten om te doden

Hij liep de bar uit terwijl de wind waaide

Eén ding waar hij aan denkt

Hij keek door het raam van een klein café

En wist al wat hij zou vinden

Zijn vrouw van twintig jaar lachte en hield elkaars hand vast

Met een man die hij nog nooit eerder had gezien

Hij ging naar binnen en ging aan tafel zitten

Legde zijn geweer op de grond

Hij zei geen woord en ze begonnen allebei te huilen

Hij kon de hitte in zijn borst voelen

Hij kon de slechte wind horen huilen

En hij was klaar om ze allemaal te vermoorden

En laat God voor de rest zorgen

Niemand zal ooit weten waarom

Hij pakte het geweer stilletjes de kamer uit

De wind was gaan liggen en was zo stil als as

Haalde diep adem en staarde naar de maan

Hij voelde zich vredig van binnen en ging terug naar zijn plaats

Soms is het gewoon het beste om weg te rijden