Руки Машут - TOF

Тело как маятник пляшет, этот кураж без фуражек.

Пака молодые, будем шуметь постоянно,

Вести себя упрямо, к цели добираясь плавно.

Всё больше опята с каждым этапом,

Приятней делать то, что в кайф, а не ради зарплаты.

Глаза не прятал, за спиной не ляпал,

Любовь любил, а не лапал, друга называл братом, ребята.

На выходных на чьей-то хате устроили шум и гам,

Дым валил из окон, на столе пара мадам,

Соседи были не против, позже подтянулись к нам

Мораль такова, музыка объединяет, пацан.

Для меня выше всего, когда толпа близких людей

Ставит бэк на трэк кричит: «Еще рифмы налей».

Такой момент даст эйфории на несколько дней,

Это ты не купишь сколько б не нарисовал нулей.

Припев:

Руки машут этой музыке, брачо,

Руки машут всё сильнее, а значит

Знай, нам далеко до причала,

А стало быть это только начало.

Где бы я не был неделю и что бы не делал,

Как бы не жил, какой режим не вёл бы со своим телом,

Как не крути, но вечер пятницы всегда как-то,

Становиться утром воскресенья внезапно.

Не то что бы я там прям гуляка, люблю дискотеки,

Наоборот, сидел бы дома и писал бы трэки.

Но если есть нормальный друг, отмазка нелепа,

Он круче адвоката докажет, что нужно ехать.

Катиться наша телега, в салоне толпа людей,

У руля коллега делает громче, кричит налей,

На всю валит рэпчина, разрывая машину,

В этот момент я понял, что не вернусь трезвым сыном.

Потом всё происходит, вмиг воскресенье, обед,

Я открываю глаза в квартире, где не был мой след.

Кричу, что больше ногой никуда и никогда,

Но у меня же есть друзья, значит всё как всегда.

Припев:

Руки машут этой музыке, брачо,

Руки машут всё сильнее, а значит

Знай, нам далеко до причала,

А стало быть это только начало.

Het lichaam danst als een slinger, deze moed zonder doppen.

Paka jonge, we zullen de hele tijd lawaai maken,

Gedraag je koppig en bereik het doel soepel.

Bij elke fase meer en meer honingpaddestoelen,

Het is prettiger om te doen wat leuk is, en niet omwille van een salaris.

Ik verborg mijn ogen niet, ik flapte er niet uit achter mijn rug,

Hij hield van liefde, maar raakte het niet aan, hij noemde zijn vriend broer, jongens.

In het weekend maakten ze lawaai en kletsen in iemands hut,

Rook stroomde uit de ramen, op de tafel een paar madammen,

De buren vonden het niet erg, later kwamen ze naar ons toe

De moraal is, muziek verenigt, jongen.

Voor mij, vooral, wanneer een menigte van hechte mensen

Hij zet de baan weer op en roept: "Giet meer rijmpjes."

Zo'n moment zal dagenlang euforie geven,

Je koopt niet hoeveel nullen je trekt.

Refrein:

Handen zwaaien naar deze muziek, bracho

Handen zwaaien meer en meer, wat betekent:

Weet dat we ver van de pier zijn,

En zo was het nog maar het begin.

Waar ik een week lang was en wat ik ook deed,

Het maakt niet uit hoe je leeft, welk regime je niet zou leiden met je lichaam,

Of je het leuk vindt of niet, maar vrijdagavond is altijd ergens,

Word plotseling zondagochtend.

Het is niet dat ik daar gewoon een feestvierder ben, ik hou van disco's,

Integendeel, ik zou thuis zitten en nummers schrijven.

Maar als er een normale vriend is, is het excuus belachelijk,

Hij zal beter dan een advocaat bewijzen dat je moet gaan.

Onze kar rijdt, er is een menigte mensen in de cabine,

Aan het roer maakt een collega het luider, er wordt geschreeuwd,

Repchina is overal, de auto aan het verscheuren,

Op dat moment realiseerde ik me dat ik niet zou terugkeren als een nuchtere zoon.

Dan gebeurt alles, plotseling zondag, lunch,

Ik open mijn ogen in een appartement waar geen spoor van mij was.

Ik schreeuw dat mijn voet nergens en nooit is,

Maar ik heb vrienden, dus alles is zoals altijd.

Refrein:

Handen zwaaien naar deze muziek, bracho

Handen zwaaien meer en meer, wat betekent:

Weet dat we ver van de pier zijn,

En zo was het nog maar het begin.