Утро в Англии - Тимур Спб

В Англии дождливое утро,

А в Австралии может быть осень.

Я по прежнему засыпаю в 8,

Мы так громко выражал свои чувства,

А когда их не стало, стало как-то пусто.

Утопаю в безразличии со стенами теплого цвета,

Выйдешь на балкон чуя дрожь уходящего лета.

Разрисованные обои помнят наши порывы,

Сидим с тобой пьем чай пока не остынет.

Друг другу улыбаемся внутри ненавидим,

Через миллиарды вдохов я тебя покину.

Без твоих объятий так одиноко,

Холод стал согревать пульсируя током.

Ты не любила рассвет, ведь он забирал меня снова,

Не спала ночами еле дышала, ждала встречи.

Запоминала запах моей одежды,

Пустой взгляд и бесшумный голос боли.

Я так тебя любил, а теперь оставь меня в покое,

Прошу оставь меня в покое.

Припев:

Ты неповторима приятными духами,

Уверено стучишь по асфальту каблуками.

Обломки воспоминаний,

В памяти прикасаясь губами.

Ты неповторима приятными духами,

Уверено стучишь по асфальту каблуками.

Обломки воспоминаний,

В памяти прикасаясь губами.

Вдыхая туман у обочины пути, прощали.

Здравствуй, октябрьские дни.

Все чаще гуляя по парку в одиночестве,

Порой хочу забыть свое имя и отчество.

Мы забудем, ведь так устроена жизнь,

Со временем все стирается как заезженный фильм.

Воспоминания бледнит боль стихая,

Где-то время, когда кутались мы простынями.

Я помню как мы грелись под тремя простынями,

Мы для всех были такими странными.

В одиночке снова пробуем на вкус,

Соблазнов, но позабытых чувств.

Из прошедших людей можно составить город,

Так жаль, что мой дом для тебя только холод.

Чернилами писала на каменных стенах,

С безразличием на лице вспоминала и пела.

Пора понять, что любовь не купить за доллар,

Не нагреть Цельсием, все измеряется сердцем.

Верили, что все будет,

Но только рядом уже другие люди.

Припев:

Ты неповторима приятными духами,

Уверено стучишь по асфальту каблуками.

Обломки воспоминаний,

В памяти прикасаясь губами.

Ты неповторима приятными духами,

Уверено стучишь по асфальту каблуками.

Обломки воспоминаний,

В памяти прикасаясь губами.

Regenachtige ochtend in Engeland

En het kan herfst zijn in Australië.

Ik val nog steeds in slaap om 8

We hebben onze gevoelens zo luid geuit

En toen ze weg waren, werd het op de een of andere manier leeg.

Ik verdrink in onverschilligheid met warmgekleurde muren,

Je gaat het balkon op en ruikt het trillen van de uitgaande zomer.

Geschilderd behang herinnert ons onze impulsen,

We zitten bij je en drinken thee tot het koud wordt.

We glimlachen naar elkaar van binnen haten we,

Na miljarden ademhalingen verlaat ik je.

Het is zo eenzaam zonder je armen

De kou begon op te warmen met een pulserende stroom.

Je hield niet van de dageraad, want hij nam me weer mee,

Ik sliep 's nachts niet, ik kon nauwelijks ademen, ik wachtte op een vergadering.

Herinnerde me de geur van mijn kleren

Een lege blik en een stille stem van pijn.

Ik hield zoveel van je, laat me nu met rust

Alsjeblieft laat me alleen.

Refrein:

Je bent uniek met een aangename geest,

Je klopt zelfverzekerd met je hakken op het asfalt.

Fragmenten van herinneringen

In herinnering aanrakende lippen.

Je bent uniek met een aangename geest,

Je klopt zelfverzekerd met je hakken op het asfalt.

Fragmenten van herinneringen

In herinnering aanrakende lippen.

Ze inhaleerden de mist langs de kant van de weg en vergaven het.

Hallo oktoberdagen.

Steeds meer wandelen in het park alleen,

Soms wil ik mijn voor- en achternaam vergeten.

We zullen het vergeten, want zo werkt het leven,

Na verloop van tijd wordt alles gewist als een afgezaagde film.

Herinneringen vervagen de pijn die wegzakt,

Er was een tijd dat we ons in lakens wikkelden.

Ik herinner me hoe we ons warmden onder drie lakens,

We waren allemaal zo vreemd voor iedereen.

Alleen, we proberen de smaak opnieuw,

Verleidingen, maar vergeten gevoelens.

Van mensen uit het verleden kun je een stad maken,

Het is jammer dat mijn huis alleen maar koud is voor jou.

Ik schreef met inkt op de stenen muren,

Met onverschilligheid op haar gezicht herinnerde ze zich en zong.

Het is tijd om te begrijpen dat liefde niet voor een dollar kan worden gekocht,

Verwarm niet met Celsius, alles wordt gemeten door het hart.

Ze geloofden dat alles zou zijn

Maar alleen andere mensen zijn al in de buurt.

Refrein:

Je bent uniek met een aangename geest,

Je klopt zelfverzekerd met je hakken op het asfalt.

Fragmenten van herinneringen

In herinnering aanrakende lippen.

Je bent uniek met een aangename geest,

Je klopt zelfverzekerd met je hakken op het asfalt.

Fragmenten van herinneringen

In herinnering aanrakende lippen.