Even The Sand Is Made Of Seashells - Thursday

I hear the ocean breathing in a sigh.

The seagulls screaming overhead, just out of site.

I see the sun melt slowly in your eyes.

Fall into the dirty water, time after time.

Every single song was once alive, just like the two of us.

We went down to the water’s edge.

And now there’s nothing but grains of sand.

The signal flashes family from the shore.

Echoes in the distance with, the sound of your voice.

Nothing has ever seemed so far away.

Wave after wave, it’s calling me.

Wave after wave after wave…

Every single song was once alive, just like the two of us.

We step into the shallow end to see what love was like.

At the waters edge our lives were shut.

The tide keeps rolling out.

But now we’re nothing.

Now you’re nothing but grains of sand.

Lalalala…

We left a pain that feels like the end is coming.

Breaking the steps and we say that our lives were always.

Nothing but grains of sand.

Ik hoor de oceaan zuchten.

De meeuwen schreeuwend boven je hoofd, net buiten het terrein.

Ik zie de zon langzaam smelten in je ogen.

Val keer op keer in het vuile water.

Elk nummer leefde ooit, net als wij tweeën.

We gingen naar de waterkant.

En nu is er niets anders dan zandkorrels.

Het signaal flitst familie vanaf de kust.

Echo's in de verte met het geluid van je stem.

Niets leek ooit zo ver weg.

Golf na golf roept het mij.

Golf na golf na golf…

Elk nummer leefde ooit, net als wij tweeën.

We stappen in het ondiepe gedeelte om te zien hoe liefde was.

Aan de waterkant waren onze levens afgesloten.

Het tij blijft rollen.

Maar nu zijn we niets.

Nu ben je niets anders dan zandkorrels.

Lalala…

We hebben een pijn achtergelaten die voelt alsof het einde nadert.

De stappen breken en we zeggen dat ons leven altijd zo was.

Niets dan zandkorrels.