Dying in New Brunswick - Thursday

You told me on your birthday all the things that this place had done to you.

And in the streets you walk.

You hide your face because they don’t believe that it’s true.

They say it doesn’t happen that often.

But it’s happening right now.

I’m writing you this letter to let you know I’m not alright.

And in this city the streets are paved with hate

And you cry yourself to sleep tonight.

And say «no, there aren’t enough love songs in the sky.»

You counted down the days till you could say «Bye-bye, city, bye-bye»

You’re walking down on Union

You see the roads and know they’re apart of you.

They say it doesnt happen that often

But it’s happening right now.

I’m writing you a second time.

To let you know nothing here has changed.

The streets are still paved with hate.

So you can cry yourself to sleep tonight.

Will you look back on this night

As the day that ruined your life.

Will you look back on these city streets and say,

«Oh, God, where are you?»

In these city streets I hide my face.

I turn away when you look at me And every night when I try and sleep.

I feel your hands all over my body.

You streipped away the street signs and shot out all the stop lights.

If you smashed away all the building what would you have left?

Je vertelde me op je verjaardag wat deze plek je had aangedaan.

En in de straten die je loopt.

Je verbergt je gezicht omdat ze niet geloven dat het waar is.

Ze zeggen dat het niet zo vaak voorkomt.

Maar het gebeurt nu.

Ik schrijf je deze brief om je te laten weten dat het niet goed met me gaat.

En in deze stad zijn de straten geplaveid met haat

En je huilt jezelf vannacht in slaap.

En zeg "nee, er zijn niet genoeg liefdesliedjes in de lucht."

Je telde de dagen af ​​tot je kon zeggen: "Bye-bye, city, bye-bye"

Je loopt naar Union

Je ziet de wegen en weet dat ze niet bij jou passen.

Ze zeggen dat het niet zo vaak voorkomt

Maar het gebeurt nu.

Ik schrijf je een tweede keer.

Om je te laten weten dat er hier niets is veranderd.

De straten zijn nog steeds geplaveid met haat.

Dus je kunt jezelf vannacht in slaap huilen.

Kijk je terug op deze avond?

Als de dag die je leven verpestte.

Zul je terugkijken op deze straten in de stad en zeggen:

"O God, waar ben je?"

In deze stadsstraten verberg ik mijn gezicht.

Ik wend me af als je naar me kijkt En elke nacht als ik probeer te slapen.

Ik voel je handen over mijn hele lichaam.

Je veegde de straatnaamborden weg en schoot alle stoplichten uit.

Als je het hele gebouw had gesloopt, wat zou er dan nog over zijn?