Weiße Frau - Thorondir

Ein Burgherr aus einem bayerischen Orte

Hegte einst Groll gegen sein Weib

Sein Knecht überbrachte ihm scheußliche Worte

Da sie einem anderen bot ihren Leib

Wie eine Gestalt aus dem Nebel steigend

Sich nur in den Raunächten zeigend

Bringt sie mit sich Kälte Frost und Tod

Ihre Hände blutig ihre Augen feuerrot

Ihr weißes Gewand weht wie ein Schleier im Wind

Das grausige Kreischen durch Mauern dringt

Sie rächt die denen Unrecht getan

So taucht sie ein in einen blutrünstigen Wahn

Um die Untreue seiner Geliebten zu vergelten

Entsandte er einen Mörder um sie zu richten

Denn die Worte des Knechts ihn zu sehr quälten

Der Mörder tote sie um seines Herren Befehl zu verrichten

Wie eine Gestalt aus dem Nebel steigend

Sich nur in den Raunächten zeigend

Bringt sie mit sich Kälte Frost und Tod

Ihre Hände blutig ihre Augen feuerrot

Ihr weißes Gewand weht wie ein Schleier im Wind

Das grausige Kreischen durch Mauern dringt

Sie rächt die denen Unrecht getan

So taucht sie ein in einen blutrünstigen Wahn

Sie beteuerte ihre Unschuld bis zum Schluss

Seither hält sie über der Herren Weiber Wache

Aus ewig sie dies Schicksal erleiden muss

Deren Seele wandelnd erschien fordernd ihre Rache

Een kasteelheer uit een Beierse stad

Had ooit een wrok tegen zijn vrouw

Zijn dienaar bracht hem vreselijke woorden

Omdat ze haar lichaam aan een ander aanbood

Als een figuur die oprijst uit de mist

Alleen verschijnen op ruige nachten

Brengt ze kou, vorst en dood

Haar handen bloeden, haar ogen zijn vurig rood

Haar witte gewaad waait als een sluier in de wind

Het afschuwelijke gekrijs dringt door muren heen

Ze wreekt degenen die hen onrecht hebben aangedaan

Dus stort ze zich in een bloeddorstige waanzin

Om de ontrouw van zijn geliefde terug te betalen

Hij stuurde een moordenaar om hen te veroordelen

Want de woorden van de dienaar kwelden hem te veel

De moordenaar doodde haar om de bevelen van zijn meester uit te voeren

Als een figuur die oprijst uit de mist

Alleen verschijnen op ruige nachten

Brengt ze kou, vorst en dood

Haar handen bloeden, haar ogen zijn vurig rood

Haar witte gewaad waait als een sluier in de wind

Het afschuwelijke gekrijs dringt door muren heen

Ze wreekt degenen die hen onrecht hebben aangedaan

Dus stort ze zich in een bloeddorstige waanzin

Ze hield haar onschuld tot het einde vol

Sindsdien waakt ze over de echtgenotes van de heren

Voor altijd moet ze dit lot ondergaan

Hun zielsveranderende leek hun wraak te eisen