Heymoar - Thorondir

Der dunkle Wald vom Nebel verborgen

So wandert er ohne Kummer und Sorgen

Es ist des Waldes Holz das der begehrt

Nur ums eigne Wohl der Vagabunde sich schert

Das Gut geschultert zur Heimreise bereit

Lächelt der Dieb doch zfrei gfreit

Aus dem unbekannten Nichts ein Kichern hallt

Er ist nicht allein in dem ach so stillen Wald

Der zerzauste Bart aus Moos geflochten

Eine Gestalt mit blassem Gesicht

Seine Seele seit Jahren zerbrochen

Lauf geschwind denn er packt dicht

Hörst du seinen Ruf so antworte nicht

Er wird dich bis zum Ende jagen

Sein rotes Auge sucht dich

Um dir seine schwere Last aufzutragen

Hey hey hey hey hey hey

Er schlägt dich

Er würgt dich

Stößt dich

Quält dich

Hält dich fest

Und lässt dich nicht mehr los

Der zerzauste Bart aus Moos geflochten

Eine Gestalt mit blassem Gesicht

Seine Seele seit Jahren zerbrochen

Lauf geschwind denn er packt dicht

Hörst du seinen Ruf so antworte nicht

Er wird dich bis zum Ende jagen

Sein rotes Auge sucht dich

Um dir seine schwere Last aufzutragen

Hey hey hey hey hey hey

Er flieht und hofft ihm zu entkommen

Doch seine Kraft bereits entronnen

Aussichtslos vor ihm zu flüchten

Des Hehmanns Ziel sein Inneres zu vernichten

Umsonst die Bemühungen er hat ihn erwischt

Er klammert sich um seinen Hals all Hoffnung erlischt

Erst an der Schwelle zu seinem Heim

Lässt ihn die finstere Gestalt allein

Der zerzauste Bart aus Moos geflochten

Eine Gestalt mit blassem Gesicht

Seine Seele seit Jahren zerbrochen

Lauf geschwind denn er packt dicht

Hörst du seinen Ruf so antworte nicht

Er wird dich bis zum Ende jagen

Sein rotes Auge sucht dich

Um dir seine schwere Last aufzutragen

Hey hey hey hey hey hey

Het donkere bos verborgen door de mist

Dus hij dwaalt rond zonder verdriet en zorgen

Het is het bos van het bos dat hij verlangt

Geeft alleen om het eigen welzijn van de vagebond

De goedgeschouderde klaar voor de reis naar huis

De dief glimlacht zonder aarzeling

Een giechel weergalmt uit het onbekende

Hij is niet alleen in het o zo stille bos

De warrige baard gevlochten van mos

Een bleke figuur

Zijn ziel verbrijzeld voor jaren

Ren snel want hij pakt strak in

Als je zijn oproep hoort, neem dan niet op

Hij zal je tot het einde achtervolgen

Zijn rode oog is op zoek naar jou

Om je zijn zware last te geven

Hé hé hé hé hé hé hé

Hij slaat je

hij wurgt je

stoot je

kwelt je

hou je stevig vast

En zal je niet laten gaan

De warrige baard gevlochten van mos

Een bleke figuur

Zijn ziel verbrijzeld voor jaren

Ren snel want hij pakt strak in

Als je zijn oproep hoort, neem dan niet op

Hij zal je tot het einde achtervolgen

Zijn rode oog is op zoek naar jou

Om je zijn zware last te geven

Hé hé hé hé hé hé hé

Hij vlucht en hoopt te ontsnappen

Zijn kracht is echter al ontsnapt

Hopeloos om van hem te vluchten

Het doel van de Hehmann is om zijn ingewanden te vernietigen

Tevergeefs de pogingen die hij hem ving

Hij grijpt naar zijn nek, alle hoop is vervlogen

Alleen op de drempel van zijn huis

De donkere figuur laat hem met rust

De warrige baard gevlochten van mos

Een bleke figuur

Zijn ziel verbrijzeld voor jaren

Ren snel want hij pakt strak in

Als je zijn oproep hoort, neem dan niet op

Hij zal je tot het einde achtervolgen

Zijn rode oog is op zoek naar jou

Om je zijn zware last te geven

Hé hé hé hé hé hé hé