Anaesthetic - Thomston

Living on anaesthetic

No one seems to get it

Numb to the sensation

Living on anaesthetic

Not the way you chose to have it

It’s too cold to care

It’s only fair

Waiting for a rendez-vous

It’s getting heavier the longer you are waiting for her

Pulling through

There’s a smell, like it died in the gutter

And it’s getting you

You’re tied to your stay away mother coz there’s no one else

You’re at your wits' end

Losing feeling in your finger-tips

And now you’re wondering if anyone is showing

And you’re losing it

All you ask is for anyone to care

The sun it sets

And now you’re walking and the cars flirt with you

Direct your stare

You’re at your wits' end

Living on anaesthetic

No one seems to get it

It’s too much to take and now

You’re numb to the sensation

Living on anaesthetic

Not the way you chose to have it

It’s too cold to care

It’s only fair

Swum right out your depths

Now you drown and you go down feeling

Second hand regret

Consequence and self defence

Retrace your steps

You’ll find where it all went wrong

Have someone to blame

You hope it’s a name

You already know

You’re at your wits' end

Living on anaesthetic

No one seems to get it

It’s too much to take and now

You’re numb to the sensation

Living on anaesthetic

Not the way you chose to have it

It’s too cold to care

It’s only fair

It’s only fair

Sick of all the stares

Wait until you’re dead

'Till they pretend to care

It’s only fair

Wait until you own the air

When you’re alone

The ceiling is gone

Chilled right to the bone

Lost without a home

When you’re alone

You feel you are known

Maybe you will mend

You’re at your wits end

Living on anaesthetic

No one seems to get it

It’s too much to take and now

You’re numb to the sensation

Living on anaesthetic

Not the way you chose to have it

It’s too cold to care

It’s only fair

Leven onder narcose

Niemand lijkt het te snappen

Verdoofd door de sensatie

Leven onder narcose

Niet de manier waarop je ervoor hebt gekozen om het te hebben

Het is te koud om er iets van te maken

Het is alleen eerlijk

Wachten op een rendez-vous

Het wordt zwaarder naarmate je langer op haar wacht

Trekken door

Er is een geur, alsof hij stierf in de goot

En het raakt je

Je bent gebonden aan je blijf weg moeder, want er is niemand anders

Je bent ten einde raad

Geen gevoel meer in uw vingertoppen

En nu vraag je je af of er iemand komt kijken

En je verliest het

Het enige wat je vraagt, is dat iemand om je geeft

De zon die ondergaat

En nu loop je en flirten de auto's met je

Richt je blik

Je bent ten einde raad

Leven onder narcose

Niemand lijkt het te snappen

Het is te veel om te nemen en nu

Je bent verdoofd door de sensatie

Leven onder narcose

Niet de manier waarop je ervoor hebt gekozen om het te hebben

Het is te koud om er iets van te maken

Het is alleen eerlijk

Recht uit je diepte gezwommen

Nu verdrink je en ga je naar beneden met gevoel

Tweede hands spijt

Gevolg en zelfverdediging

Keer op je stappen terug

Je vindt waar het allemaal mis ging

Iemand de schuld geven

Je hoopt dat het een naam is

Je weet het al

Je bent ten einde raad

Leven onder narcose

Niemand lijkt het te snappen

Het is te veel om te nemen en nu

Je bent verdoofd door de sensatie

Leven onder narcose

Niet de manier waarop je ervoor hebt gekozen om het te hebben

Het is te koud om er iets van te maken

Het is alleen eerlijk

Het is alleen eerlijk

Ziek van alle blikken

Wacht tot je dood bent

Tot ze doen alsof het ze iets kan schelen

Het is alleen eerlijk

Wacht tot je de lucht bezit

Wanneer je alleen bent

Het plafond is weg

Tot op het bot gekoeld

Verloren zonder huis

Wanneer je alleen bent

Je voelt dat je bekend bent

Misschien herstel je

Je bent ten einde raad

Leven onder narcose

Niemand lijkt het te snappen

Het is te veel om te nemen en nu

Je bent verdoofd door de sensatie

Leven onder narcose

Niet de manier waarop je ervoor hebt gekozen om het te hebben

Het is te koud om er iets van te maken

Het is alleen eerlijk