Hardly Ever Rains - Theo Katzman

She says «honey, why’re you crying,» I don’t know what to say

It’s been 70 and shining for the last 100 days

But the whole time I’ve been pining, the whole time I’ve been pained

'Cause where I come from, honey, it hardly ever rains

It’s a Sunday in this jungle, a Monday 'cross the pond

And you can go to prison here for watering your lawn

And I have no explanation for why I feel so strange

But where I come from, honey, it hardly ever rains, yes

Where I come from, honey, it hardly ever rains

She scribbles on a napkin, I ask if I can see

It’s a cowboy in a red dress with a hat made out of leaves

He’s got wings on both his shoulders, I ask «what does this mean?»

She says, «Honey, it’s a picture of you» Well, I wish that felt like me

She’s a whisper in the silence, some pixels on my phone

Sayin «no man is an island, but everyone’s alone»

And maybe that’s what keeps me smiling

Maybe that’s what keeps me sane, 'cause

Where I come from, honey, it hardly ever rains

Yes, where I come from, honey, it hardly ever rains

She calls me from the airport just to say goodbye

And that’s when it starts pouring teardrops from my eyes

And I don’t have my hopes up but I don’t have no shame, 'cause

Where I come from, honey, it hardly ever rains

Then the lightning hits the concrete, the thunder is delayed

But I can hear a heartbeat from a hundred miles away

And I ain’t in no danger but I am still afraid

'Cause where I come from, honey, it hardly ever rains

Yes, where I come from, honey, it hardly ever rains

Ze zegt "schat, waarom huil je", ik weet niet wat ik moet zeggen

Het is 70 geweest en schijnt de afgelopen 100 dagen

Maar de hele tijd dat ik smacht, de hele tijd dat ik pijn heb gehad

Want waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit

Het is een zondag in deze jungle, een maandag steekt de vijver over

En je kunt hier naar de gevangenis gaan om je gazon te besproeien

En ik heb geen verklaring waarom ik me zo vreemd voel

Maar waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit, ja

Waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit

Ze krabbelt op een servet, ik vraag of ik kan zien

Het is een cowboy in een rode jurk met een hoed gemaakt van bladeren

Hij heeft vleugels op beide schouders, ik vraag "wat betekent dit?"

Ze zegt: "Schat, het is een foto van jou." Nou, ik wou dat ik zo voelde

Ze is een fluistering in de stilte, een paar pixels op mijn telefoon

Sayin «geen man is een eiland, maar iedereen is alleen»

En misschien is dat wat me aan het lachen houdt

Misschien is dat wat me gezond houdt, want

Waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit

Ja, waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit

Ze belt me ​​vanaf het vliegveld om afscheid te nemen

En dat is wanneer het tranen uit mijn ogen begint te stromen

En ik heb geen hoop, maar ik heb geen schaamte, want

Waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit

Dan raakt de bliksem het beton, de donder wordt vertraagd

Maar ik hoor een hartslag op honderden kilometers afstand

En ik loop geen gevaar, maar ik ben nog steeds bang

Want waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit

Ja, waar ik vandaan kom, schat, het regent bijna nooit