Marionettes - The Zolas

Sometimes an empire doesn’t fall

As masked invaders climb the walls

Or spreading fires or rising floods

Sometimes it dies within

The king and queen, they go to bed

On years of quiet neglect

To find the coffers bare but with

The musk of arrogance

With me, you’re making the same mistakes I made with you

I couldn’t convey I felt the same

It’s true, we’re marionettes

But we pull the strings

And here as we dance, we tangle

I’m spinning you round and closer we’re wound

We’re marionettes

There’s comfort in a holding hand

A schedule on which you depend

A cage in which you’re snugly penned

That’s what we have become

A cyclone in a glass of wine

We both have wishbones for a spine

But how long will we play this record’s tattered side

Afraid to change the song?

Soms valt een rijk niet

Terwijl gemaskerde indringers de muren beklimmen

Of het verspreiden van branden of opkomende overstromingen

Soms sterft het van binnen

De koning en koningin, ze gaan naar bed

Over jarenlange stille verwaarlozing

Om de schatkist leeg te vinden, maar met

De musk van arrogantie

Bij mij maak je dezelfde fouten die ik bij jou heb gemaakt

Ik kon niet overbrengen dat ik hetzelfde voelde

Het is waar, we zijn marionetten

Maar we trekken aan de touwtjes

En hier terwijl we dansen, raken we in de war

Ik draai je rond en dichterbij zijn we opgewonden

Wij zijn marionetten

Er is troost in een vasthoudende hand

Een schema waarvan u afhankelijk bent

Een kooi waarin je stevig opgesloten zit

Dat is wat we zijn geworden

Een cycloon in een glas wijn

We hebben allebei draagarmen voor een wervelkolom

Maar hoe lang zullen we de gescheurde kant van deze plaat spelen?

Bang om het nummer te veranderen?