When the Blue Finally Came - The Wonder Years

Watch the sun burn out and dig itself a grave

In the ocean south of Sydney off the interstate

And I hold out my hand trying not to shake

Watched you jump off of a cliff and start to levitate

And yeah I’m afraid

But I’ll follow you anyway

When the blue finally came

It swallowed up everything

In the sea of trees

I thought that I’d hear ghosts in the waves

When the wind blew through

I heard joy return to a cold and lonesome place

I made out your voice

But I can’t ask you to stay

Watched you walk into the woods

And start to levitate

And yeah I’m afraid

But I’ll follow you anyway

When the blue finally came

It swallowed up everything

Kijk hoe de zon opbrandt en graaf zichzelf een graf

In de oceaan ten zuiden van Sydney bij de snelweg

En ik steek mijn hand uit om niet te schudden

Ik zag je van een klif springen en beginnen te zweven

En ja, ik ben bang

Maar ik blijf je toch volgen

Toen de blauwe eindelijk kwam

Het slokte alles op

In de zee van bomen

Ik dacht dat ik geesten in de golven zou horen

Toen de wind door blies

Ik hoorde de vreugde terugkeren naar een koude en eenzame plek

Ik heb je stem verstaan

Maar ik kan je niet vragen om te blijven

Zag je lopen in het bos

En beginnen te zweven

En ja, ik ben bang

Maar ik blijf je toch volgen

Toen de blauwe eindelijk kwam

Het slokte alles op