The Devil in My Bloodstream - The Wonder Years

We wiped out all the Buffalo

Around the turn of the last century

And so it’s factories and sawgrass

And wheat fields and asphalt laid in front of me

The Midwest is a hollow place

That we filled with love and industry

We stared at the frozen ground in Goodwill suits

Silent as the pastor reads the eulogy

I wanted to see just a little bit of everything

Let me be two blackbirds on a highway sign

Are laughing at me at four in the morning

They played the war drum out of time

So I’m not sure where I’ve been marching

I wanna be strong, but it’s not easy anymore

I’m hoping I’m wrong

It’s just five hours straight to home

From the town west of Sioux city

And so I searched through my great-grandpa's memoirs

For the devil in my bloodstream

Depression grabbed his throat

And choked the life out of him slowly

I’ve got the same blood coursing through my veins

It’ll come for me eventually

I bet I’d be a fucking coward

I bet I’d never have the guts for war

Cause I can’t spend another month away from here

These frantic rest stop phone calls don’t get answered anymore

But I, I wanted to know if I could please come home

Just let me know

Two blackbirds on a highway sign

Are laughing at me at four in the morning

They played the war drum out of time

So I’m not sure where I’ve been marching

I wanna be strong, but it’s not easy anymore

I’m hoping I’m wrong

I’m hoping I’m wrong

We hebben alle Buffalo's weggevaagd

Rond de eeuwwisseling 

En dus zijn het fabrieken en zaaggras

En korenvelden en asfalt voor me gelegd

Het Midwesten is een holle plaats

Dat we met liefde en industrie hebben gevuld

We staarden naar de bevroren grond in Goodwill-pakken

Stil als de pastoor de lofrede voorleest

Ik wilde van alles een beetje zien

Laat me twee merels zijn op een snelwegbord

Lachen me uit om vier uur 's ochtends

Ze speelden buiten de tijd op de oorlogsdrum

Dus ik weet niet zeker waar ik aan het marcheren ben

Ik wil sterk zijn, maar het is niet makkelijk meer

Ik hoop dat ik het mis heb

Het is slechts vijf uur rechtstreeks naar huis

Vanuit de stad ten westen van Sioux city

En dus zocht ik in de memoires van mijn overgrootvader

Voor de duivel in mijn bloedbaan

Depressie greep hem naar de keel

En wurgde langzaam het leven uit hem

Ik heb hetzelfde bloed dat door mijn aderen stroomt

Het zal uiteindelijk voor mij komen

Ik wed dat ik een lafaard zou zijn

Ik wed dat ik nooit het lef zou hebben voor oorlog

Omdat ik hier niet nog een maand vandaan kan blijven

Deze hectische rust-stop telefoontjes worden niet meer beantwoord

Maar ik, ik wilde weten of ik alsjeblieft naar huis kon komen

Laat het me weten

Twee merels op een snelwegbord

Lachen me uit om vier uur 's ochtends

Ze speelden buiten de tijd op de oorlogsdrum

Dus ik weet niet zeker waar ik aan het marcheren ben

Ik wil sterk zijn, maar het is niet makkelijk meer

Ik hoop dat ik het mis heb

Ik hoop dat ik het mis heb