No Closer to Heaven - The Wonder Years

I’m digging up the bones of the failures I’ve buried

I’m pulling out my white flags in varying stages

Of sunbleached and gray

Gonna sew them all together

Gonna fashion their bones into a frame

Tie the flags on a string

Stretched across until they’re wings

I’m no closer to heaven

I clipped a bird with my car on the freeway

He won’t see a burial

And all week long I kept thinking of death

How me and Hemingway share forehead scars

I won’t meet the same fate that he did

In a world that I can’t fix

With a hammer in my grip

I’m no closer to heaven

It feels like the day before something important

It feels like the first snow of the season that sticks

It’s how I’ll always feel like a failure

In the back of my head

No matter where I’ve been

The future feels bright

The glow of the city

Out across the great plains

With the closer I get

The further I feel away

I can stay here in the darkness

Feels like I’m wandering in circles for days

I may never reach the gates

I’ll keep walking anyway

I’m no closer to heaven

Ik graaf de botten op van de mislukkingen die ik heb begraven

Ik trek mijn witte vlaggen in verschillende fasen uit

Van zongebleekt en grijs

Ga ze allemaal aan elkaar naaien

Gaan hun botten tot een frame vormen

Bind de vlaggen aan een touwtje

Uitgestrekt tot ze vleugels zijn

Ik ben niet dichter bij de hemel

Ik heb een vogel geknipt met mijn auto op de snelweg

Hij zal geen begrafenis zien

En de hele week bleef ik aan de dood denken

Hoe ik en Hemingway littekens op het voorhoofd delen

Ik zal niet hetzelfde lot ondergaan als hij deed

In een wereld die ik niet kan repareren

Met een hamer in mijn greep

Ik ben niet dichter bij de hemel

Het voelt als de dag ervoor iets belangrijks

Het voelt als de eerste sneeuw van het seizoen die blijft plakken

Zo zal ik me altijd een mislukkeling voelen

In mijn achterhoofd

Waar ik ook ben geweest

De toekomst voelt rooskleurig aan

De gloed van de stad

Over de grote vlaktes

Met hoe dichterbij ik kom

Hoe verder ik me weg voel

Ik kan hier in het donker blijven

Het voelt alsof ik dagenlang in cirkels rondloop

Ik zal misschien nooit de poorten bereiken

Ik blijf toch lopen

Ik ben niet dichter bij de hemel