Leavenhouse. 11:30. - The Wonder Years

I think it was 1999

That seems about right

Right where Maple and 8th Street collide

I think it was at that place and time

We came to decide the next ten years of our lives

I feel there were reasons why

'Cause I think we felt lost sometimes

In overcrowded high schools we’re just getting by

So Brian sings «I am my own mountain, I

Feel like I’m waiting for my time, my time.»

Hey, we’re complicated

There’s tables full of records and homemade zines and

Hey, we’re underrated

And no, we weren’t changing the world

It was the world to me

In about six years we’d evolved

And centered it all

Right on second where Mitchell left off

It was a cold October fall

VFW hall

Singing songs while my friends sang along

Some days the cops get called

But no, we won’t knock this off

We’re diving off of pool tables, we’re piling on

And when we’re cleaning up, VFW Mike gets drunk

He tells us about girls he got in Vietnam

Best dude

Hey, we’re complicated

There’s tables full of records and homemade zines and

Hey, we’re underrated

And no, we weren’t changing the world

It was the world to me

This town sounds dead when I come through lately

I can’t forget the ways he shaped me

When I come back it’s like I’m singing

«Last Chance Rhode Island» all over again

Ik denk dat het 1999 was

Dat lijkt ongeveer goed

Precies waar Maple en 8th Street botsen

Ik denk dat het op die plaats en tijd was

We kwamen om te beslissen over de komende tien jaar van ons leven

Ik denk dat er redenen waren waarom

Omdat ik denk dat we ons soms verloren voelden

Op overvolle middelbare scholen redden we het net

Dus Brian zingt "I am my own mountain, I"

Het voelt alsof ik wacht op mijn tijd, mijn tijd.»

Hé, we zijn ingewikkeld

Er zijn tafels vol records en zelfgemaakte zines en

Hé, we zijn onderschat

En nee, we waren de wereld niet aan het veranderen

Het was de wereld voor mij

In ongeveer zes jaar waren we geëvolueerd

En alles gecentreerd

Precies op de tweede plaats waar Mitchell was gebleven

Het was een koude herfst in oktober

VFW-hal

Liedjes zingen terwijl mijn vrienden meezongen

Sommige dagen wordt de politie gebeld

Maar nee, we doen dit niet af

We duiken van pooltafels, we stapelen op

En als we aan het opruimen zijn, wordt VFW Mike dronken

Hij vertelt ons over meisjes die hij in Vietnam heeft gekregen

Beste kerel

Hé, we zijn ingewikkeld

Er zijn tafels vol records en zelfgemaakte zines en

Hé, we zijn onderschat

En nee, we waren de wereld niet aan het veranderen

Het was de wereld voor mij

Deze stad klinkt doods als ik de laatste tijd langskom

Ik kan de manieren waarop hij me gevormd heeft niet vergeten

Als ik terugkom, is het alsof ik zing

«Laatste kans Rhode Island» helemaal opnieuw