The Cave - The Wise Man's Fear

The colors run together

From horrors written on the walls

Sleeping with one eye open

Living with one eye closed

Strangers pass like years

Tortured and twisted

Seeking what was lost there on that day

Swallowed whole by the mouth of The Cave

Days mean nothing in this place

They come and test the will

These nights are screaming sonorous

They’re rushing, yet still

A man that’s so far gone

Scorched by time, living life always shielding his eyes

And now he’s all alone

Shadows of yesterday, flashes of tomorrow

What did we lose that day?

Swallowed whole by the cave

Where have the days all gone?

Where have the days all gone?

No candle to the ages, but for the things they built

I know only too well the sight of this place

Its vile contours, its twisted figurines

Have never seen the light of day, rotting alone inside The Cave

Scrolls of terrible truths

But the winds tell a different story

They whisper of false forms

And a dead hope not worth seeking

I saw a distant world on his shoulders

Through the stars in his eyes;

their light blinds yet gives sight

Never knowing where the days are headed

Or where the days have gone

A man that’s so far gone

Scorched by time, living life always shielding his eyes

And now he’s all alone

Shadows of yesterday, flashes of tomorrow

What did we lose that day?

Swallowed whole by the cave

Where have the days all gone?

Where have the days all gone?

De kleuren lopen door elkaar

Van verschrikkingen die op de muren zijn geschreven

Slapen met één oog open

Leven met één oog dicht

Vreemden gaan als jaren voorbij

Gemarteld en verdraaid

Op zoek naar wat daar die dag verloren was gegaan

Heel doorgeslikt door de mond van The Cave

Dagen betekenen niets op deze plek

Ze komen en testen de wil

Deze nachten schreeuwen sonore

Ze haasten zich, maar toch

Een man die zo ver heen is

Verschroeid door de tijd, het leven dat altijd zijn ogen beschermt

En nu is hij helemaal alleen

Schaduwen van gisteren, flitsen van morgen

Wat zijn we die dag kwijtgeraakt?

Heel doorgeslikt door de grot

Waar zijn de dagen allemaal gebleven?

Waar zijn de dagen allemaal gebleven?

Geen kaars voor de eeuwen, maar voor de dingen die ze hebben gebouwd

Ik ken deze plek maar al te goed

Zijn gemene contouren, zijn verwrongen beeldjes?

Heb nog nooit het daglicht gezien, alleen rottend in The Cave

Rollen van verschrikkelijke waarheden

Maar de wind vertelt een ander verhaal

Ze fluisteren over valse vormen

En een dode hoop die het zoeken niet waard is

Ik zag een verre wereld op zijn schouders

Door de sterren in zijn ogen;

hun lichte jaloezieën geven toch zicht

Nooit weten waar de dagen heen gaan

Of waar de dagen zijn gebleven

Een man die zo ver heen is

Verschroeid door de tijd, het leven dat altijd zijn ogen beschermt

En nu is hij helemaal alleen

Schaduwen van gisteren, flitsen van morgen

Wat zijn we die dag kwijtgeraakt?

Heel doorgeslikt door de grot

Waar zijn de dagen allemaal gebleven?

Waar zijn de dagen allemaal gebleven?