Together Underground (Live At Won - The Wild

I was 24 when I filled up with hate.

it became everything and it started with the state.

now I think that feeling is more of a mistake, cause that shit can destroy

everything we create.

but don’t fear death or your mortality, just let it be the motivation that you

need to live the life you want to lead…

and sing!

we are nothing more than setting suns, so let’s glow glorious until the day is

done, and we’ll all fall back down below the land…

together undeground is where we stand.

the subway station flows with energy, but the people up above in their cars

cannot see.

the way my heart swells at the sight of a stranger.

I wonder if they’re lonely, if they’re loved, if they’ve got anyone…

by the tracks with suitcases, coming or going, leaving or staying…

motion prevails…

we don’t know where we’re heading sometimes.

we are nothing more than setting suns, so let’s glow glorious until the day is

done, and we’ll all fall back down below the land…

together undeground is where we stand.

well I saw a group of people holding hands, and I asked if I could join them.

oh I’ve never been much for religion…

let’s make love our revolution.

Ik was 24 toen ik vervuld raakte van haat.

het werd alles en het begon met de staat.

nu denk ik dat dat gevoel meer een vergissing is, want die shit kan vernietigen

alles wat we maken.

maar wees niet bang voor de dood of je sterfelijkheid, laat het gewoon de motivatie zijn die je hebt

moet het leven leiden dat je wilt leiden...

en zingen!

we zijn niets meer dan ondergaande zonnen, dus laten we glorieus gloeien tot de dag is aangebroken

gedaan, en we vallen allemaal terug onder het land...

samen ondergronds is waar we staan.

het metrostation bruist van de energie, maar de mensen boven in hun auto's

kan niet zien.

de manier waarop mijn hart opzwelt bij het zien van een vreemde.

Ik vraag me af of ze eenzaam zijn, of ze geliefd zijn, of ze iemand hebben...

langs de rails met koffers, komen of gaan, vertrekken of blijven...

beweging overheerst...

we weten soms niet waar we naartoe gaan.

we zijn niets meer dan ondergaande zonnen, dus laten we glorieus gloeien tot de dag is aangebroken

gedaan, en we vallen allemaal terug onder het land...

samen ondergronds is waar we staan.

Nou, ik zag een groep mensen hand in hand, en ik vroeg of ik me bij hen kon voegen.

oh ik ben nooit zo voor religie geweest...

laten we van de liefde onze revolutie maken.