To Be Content - The Wild

Today we learn the end that justifies the means.

Waiting for revolution from another’s hand…

ends right now!

In silent streets policemen punish the unfed.

Established by a system built on the backs of the working dead,

where blue lights try to drown what flourishes, when we resist their fear.

They try to beat us down, but still we rise.

We are the ones we’re waiting for,

This is the here and now!

When they build a wall to keep us in place,

We can tear it down… and now’s the time!

The city’s ribs, the tenements.

hold hope and the strength to grow.

It spreads in crowded basements and fills our our hollow bones.

Resistance swells up through the floorboards when, we realize whats inside.

It’s louder than bombs and thicker than blood…

Like flames in the darkest night.

We are the ones we’re waiting for,

This the here and now!

When they build a wall to keep us in place,

We can tear it down!

Vandaag leren we het doel dat de middelen heiligt.

Wachten op revolutie uit andermans hand...

eindigt nu!

In stille straten straffen politieagenten de ongevoede.

Gevestigd door een systeem gebouwd op de ruggen van de werkende doden,

waar blauwe lichten proberen te verdrinken wat bloeit, wanneer we hun angst weerstaan.

Ze proberen ons neer te slaan, maar toch staan ​​we op.

Wij zijn degenen op wie we wachten,

Dit is het hier en nu!

Als ze een muur bouwen om ons op onze plek te houden,

We kunnen het afbreken... en nu is het moment!

De ribben van de stad, de huurkazernes.

houd hoop en de kracht om te groeien.

Het verspreidt zich in overvolle kelders en vult onze holle botten.

Weerstand zwelt op door de vloerplanken wanneer we ons realiseren wat erin zit.

Het is luider dan bommen en dikker dan bloed...

Als vlammen in de donkerste nacht.

Wij zijn degenen op wie we wachten,

Dit is het hier en nu!

Als ze een muur bouwen om ons op onze plek te houden,

We kunnen het afbreken!