Twisted And Bent - The Trash Can Sinatras

I come aboard

I sing a lament

The world isn’t round

It’s Twisted and Bent

But to face doom in a sock-stenched room all by myself

Is the kind of fate I never contemplate

That reminds me of the time I felt

It’s time for sin and catholic guilt

Two years later to the day

I had reason to confess

With her hair a shining shade

Of bus-conductress blonde

Tales of music and movement

Were told in grip and groan

But to put these thoughts

In songs like theirs

Of the honest truth

There’d be no trace

Just lying out loud

Good God give me strength to face another lazy day of If I was a millionaire I’d be a million miles from here

You came into my life like a brick through a window

And I cracked a smile

I know her face so well

Although the color of her eyes

Escapes me for the moment

Though her embrace

Is like being short-changed

But if I knew what made carpets fly

I wouldn’t be sitting here

Twiddling my thumbs

I’d threadbare my soul

And wheedle my way

Into other people’s lives

And out of my own

So typical — a battle of wits

And I’ve come half prepared

Now we raised a toast to celebrate

As December’s embers fade

But every fire is just a hoax

For January’s little joke

Halfway to paralyzed my understudy’s eyes grew tired

Every actor hides a heckle,

doctor hydes a jekyll

See through my disguise

But I forget the conversation we had

I don’t remember what you said or did

That made you so attractive

I’m immortal

And that’s no life at all

ik kom aan boord

Ik zing een klaagzang

De wereld is niet rond

Het is gedraaid en gebogen

Maar om de ondergang tegemoet te treden in een naar sokken stinkende kamer, helemaal alleen

Is het soort lot waar ik nooit over nadenk?

Dat doet me denken aan de tijd die ik voelde

Het is tijd voor zonde en katholieke schuld

Twee jaar later op de dag

Ik had reden om te bekennen

Met haar haar een glanzende tint

Van busconductrice blond

Verhalen over muziek en beweging

Werd in greep en kreun verteld

Maar om deze gedachten te plaatsen

In nummers zoals die van hen

Van de eerlijke waarheid

Er zou geen spoor zijn

Gewoon hardop liegen

Goede God, geef me kracht om weer een luie dag tegemoet te gaan. Als ik miljonair was, zou ik hier een miljoen mijl vandaan zijn

Je kwam in mijn leven als een baksteen door een raam

En ik lachte

Ik ken haar gezicht zo goed

Hoewel de kleur van haar ogen

Ontsnapt me even

Hoewel haar omhelzing

Is alsof je te kort wordt veranderd

Maar als ik wist waardoor tapijten vlogen

Ik zou hier niet zitten

Met mijn duimen draaien

Ik zou mijn ziel blootleggen

En wied op mijn manier

In het leven van andere mensen

En uit mijn eigen

Zo typisch: een strijd om verstand

En ik ben half voorbereid gekomen

Nu hebben we een toast uitgebracht om het te vieren

Naarmate de sintels van december vervagen

Maar elke brand is slechts een hoax

Voor de grap van januari

Halverwege de verlamming werden de ogen van mijn understudy moe

Elke acteur verbergt een heckle,

dokter hydes een jekyll

Doorzie mijn vermomming

Maar ik vergeet het gesprek dat we hadden

Ik weet niet meer wat je zei of deed

Dat maakte je zo aantrekkelijk

Ik ben onsterfelijk

En dat is helemaal geen leven