You Made Me Feel - The Trash Can Sinatras

So typical — a battle of wits

And I’ve come half prepared

I know all the ropes

But I haven’t a hope

Of pulling you back to me

I’m losing my grip

And sailing this ship

From barstool to borstal and back

You made me feel I was born again

It’s a shame I never grew up again

I’m a boy at sea

And I’m stowaway scared

Scared that my friends see

The man amongst the many

Now bottle scars are all that I have

To show the boys back home

Who’d said that to plead

Was a sign of the weak

And to fight was a sign

Of the strong

Just fairweather words

From four-letter friends

But I found out

The four-letter way

You made me feel I was born again

It’s a shame I never grew up again

I’m a boy at sea

And I’m stowaway scared

Scared that my friends see

The man amongst the many

And now I’ve swallowed my pride

I promise you, I

Couldn’t eat another word

I’ll count to three then I sail to sea

I just got to eight

When you started to say

I’ll bid you farewell

I’m going, going

Gone

Zo typisch: een strijd om verstand

En ik ben half voorbereid gekomen

Ik ken alle kneepjes van het vak

Maar ik heb geen hoop

Om je terug naar mij te trekken

Ik verlies mijn grip

En varen op dit schip

Van barkruk tot borstal en terug

Je gaf me het gevoel dat ik opnieuw geboren was

Het is jammer dat ik nooit meer ben opgegroeid

Ik ben een jongen op zee

En ik ben een verstekeling bang

Bang dat mijn vrienden het zien

De man onder de velen

Nu zijn flessenlittekens alles wat ik heb

Om de jongens thuis te laten zien

Wie had dat gezegd om te pleiten?

Was een teken van de zwakken

En vechten was een teken

Van de sterken

Gewoon mooi weer woorden

Van vierletterige vrienden

Maar ik kwam erachter

De vierletterige manier

Je gaf me het gevoel dat ik opnieuw geboren was

Het is jammer dat ik nooit meer ben opgegroeid

Ik ben een jongen op zee

En ik ben een verstekeling bang

Bang dat mijn vrienden het zien

De man onder de velen

En nu heb ik mijn trots ingeslikt

Ik beloof je, ik

Kon geen woord meer eten

Ik tel tot drie en dan vaar ik naar zee

Ik ben net aan acht

Toen je begon te zeggen

Ik neem afscheid van je

Ik ga, ga

Weg