The Hand That Rocks the Cradle - The Smiths

Please don’t cry

the ghost and the storm outside

will not invade this sacred shire

nor infiltrate your mind

my life down I shall lie

if the bogey-man should try

to play tricks on your sacred mind

to tease, torment and tantalise

wavering shadows loom

a piano plays in an empty room

there’ll be blood on the cleaver tonight

when darkness lifts and the room is bright

I’ll still be by your side

for you are all that matters

and I’ll love you till the day I die

there never need to be longing in your eyes

as long as the hand that rocks the cradle is mine

ceiling shadows shimmy by

and when the wardrobe towers like a beast of prey

there’s a sadness in your beautiful eyes

you’re untouched, unsoiled, wonderous eyes

my life down I shall lie

should restless spirts try

to play tricks on you sacred mind

but whom I never gave a name

I just looked into his wonderous eyes

and said never never never again

all too soon I did return

just like a moth to a flame

so rattle my bones all over the stones

because I’m only a beggar-man whom nobody owns

see how words as old as sin

fit me like a glove I’m here and here I’ll stay

together we lie, together we pray

there never need be longing in your eyes

as long as the hand that rocks the cradle is mine

Alsjeblieft niet huilen

de geest en de storm buiten

zal dit heilige graafschap niet binnenvallen

noch infiltreren in je geest

mijn leven neer, ik zal liegen

als de boeman het zou moeten proberen

om je heilige geest voor de gek te houden

plagen, kwellen en prikkelen

wankele schaduwen doemen op

een piano speelt in een lege ruimte

vanavond zit er bloed aan het hakmes

wanneer het donker wordt en de kamer helder is

Ik sta nog steeds aan je zijde

want jij bent het enige dat telt

en ik zal van je houden tot de dag dat ik sterf

er hoeft nooit verlangen in je ogen te zijn

zolang de hand die de wieg wiegt van mij is

plafondschaduwen schuiven voorbij

en wanneer de kleerkast torent als een roofdier

er zit droefheid in je mooie ogen

je bent onaangeroerde, onbezoedelde, wonderlijke ogen

mijn leven neer, ik zal liegen

moeten rusteloze geesten proberen

om je heilige geest voor de gek te houden

maar die ik nooit een naam heb gegeven

Ik keek net in zijn wonderlijke ogen

en zei nooit nooit nooit meer

maar al te snel kwam ik terug

net als een mot voor een vlam

dus rammel mijn botten over de stenen

omdat ik maar een bedelaar ben die niemand bezit

zie hoe woorden zo oud als zonde

pas me als een handschoen Ik ben hier en hier zal ik blijven

samen liegen we, samen bidden we

er hoeft nooit verlangen in je ogen te zijn

zolang de hand die de wieg wiegt van mij is