When Everything Seemed To Matter - The Saddest Landscape

These are my last confessions, sealed with longing and regret.

We hould our breath, things have to work out sometime.

We were the hopeless romantics who truly believed in happy endings.

We medicated our desperation, hearts like ours could take on anything.

Can you hear me?

I should have done better by you, I should have been there more.

just know that it was you I was thinking of when it all came crashing in.

Remember me as someone who was there for you, remember me for all of the good

that was between us.

And you are still the girl who loves the sound of clinking plates,

stealing flowers from our neighbor’s yard, warm sand, tree lined picnics,

I should have done more,

I should have learned your favorite songs, sang you to sleep and woke you with

the promise that each day would be better than the last.

Dit zijn mijn laatste bekentenissen, bezegeld met verlangen en spijt.

We houden onze adem in, dingen moeten een keer goed komen.

Wij waren de hopeloze romantici die echt geloofden in een gelukkig einde.

We hebben onze wanhoop gemedicaliseerd, harten zoals het onze kunnen alles aan.

Kan je me horen?

Ik had het beter voor je moeten doen, ik had er meer moeten zijn.

weet gewoon dat jij het was waar ik aan dacht toen het allemaal instortte.

Herinner me als iemand die er voor je was, onthoud me voor al het goede

dat was tussen ons.

En jij bent nog steeds het meisje dat dol is op het geluid van rinkelende borden,

bloemen stelen van de tuin van onze buren, warm zand, met bomen omzoomde picknicks,

Ik had meer moeten doen,

Ik had je favoriete liedjes moeten leren, je in slaap hebben gezongen en je wakker moeten maken met

de belofte dat elke dag beter zou zijn dan de vorige.