Heartbroke and Fear Sick - The Saddest Landscape

And we are sick of broken hearts and hating ourselves, sick of doubt and

pretending not to care

Now we are longing for the days when the sound of laughter didn’t make us bow

our heads

The days when we had it all

The years stretched out before us and it could only get better

The night has sent its ache into us and I am worried I’ve used up the good in me

I don’t want to waste my life staying angry and scared

Here is to the great disconnect where our hearts leave our body

And the only thing left is to walk on but before I go, before I leave

I want you to know I struggle and that I fear when the time comes

I won’t know how to say I’m sorry and I miss you

En we zijn ziek van gebroken harten en haten onszelf, ziek van twijfel en...

doen alsof het je niets kan schelen

Nu verlangen we naar de dagen dat het geluid van het lachen ons niet deed buigen

onze hoofden

De dagen dat we alles hadden

De jaren strekten zich uit voor ons en het kon alleen maar beter worden

De nacht heeft zijn pijn in ons gestuurd en ik ben bang dat ik het goede in mij heb opgebruikt

Ik wil mijn leven niet verspillen door boos en bang te blijven

Hier is de grote ontkoppeling waar ons hart ons lichaam verlaat

En het enige dat overblijft is om door te lopen, maar voordat ik ga, voordat ik vertrek

Ik wil dat je weet dat ik worstel en dat ik bang ben als de tijd daar is

Ik weet niet hoe ik moet zeggen dat het me spijt en dat ik je mis